Ανοίγω μία μικρή παρένθεση στην χρονολογική εξιστόρηση των Επαγγελματικών μου Χρόνων, για αναφορά στα επιτυχημένα projects στα οποία συμμετείχα ως ανεξάρτητος Μηχανικός/Freelancer. Τονίζω την λέξη "επιτυχημένα" διότι θα ακολουθήσει άρθρο, με τα αποτυχημένα κι εκτενή αναφορά στις απόπειρες συνεργασίας με τους πιο απίστευτους τύπους που μπορεί να συναντήσει κανείς στον χώρο της Ελληνικής Τεχνολογίας.
Free Scorer - Freescale
Ο κολοσσός στον χώρο των ημιαγωγών, Freescale, είχε προκηρύξει φοιτητικό διαγωνισμό για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές στο πολυτεχνείο της Στοκχόλμης. Ο διαγωνισμός αφορούσε innovative projects χρησιμοποιώντας hardware resources από τη Freescale και κυρίως τον ZigBee and Digital Signal Controller 8013 Distribution. Υπήρχε η δυνατότητα συγκρότησης τριμελών ομάδων, οπότε κάλεσα τον πολυμήχανο Κινέζο καλό μου φίλο-συμφοιτητή Zhtao, και τον δίμετρο, πρώην hitman της Ουκρανικής μαφίας, επίσης καλό μου φίλο-συμφοιτητή Vitaly. Μετά από πολλαπλά brainstorming meetings, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε με την δική μου ιδέα.
Όσοι έχουν επαφή με τo communication πρωτοκόλλου Zigbee γνωρίζουν πως έχει πολλαπλές εφαρμογές σε embedded automation που απαιτούν low power consumption, accuracy και fast response. Επίσης, οι αισθητήρες που είχαμε στη διάθεσή μας, ήταν μικροσκοπικοί, λίγο μικρότεροι από ένα κέρμα του ενός cent. Επειδή είχα να κάνω με διαγωνισμό, έπρεπε το project να έχει λίγο παπάτζα μέσα, για να γίνει το κατάλληλο βούκινο, αλλά κι αρκετό research ώστε να υπάρχει ένα δυνατό proof of concept. Ακολουθεί ο νόμος του VTuring: (Παπάτζα + Proof of Concept)
tech = Japan
Ξεκίνησα μία εκτεταμένη έρευνα, σε δημοσιεύσεις κινησιολόγων, μη γνωρίζοντας τι ακριβώς ψάχνω, αλλά μέσα από την εισροή πληροφοριών στον εγκέφαλό μου, θα έβρισκα αυτό που ήθελα. Κι έτσι έγινε, μελετώντας πρόσφατη δημοσίευση του καθηγητή του Nagoya University, Nunome Hiroyuki, σχεδίασα ένα σύστημα μελέτης των μυών των ποδιών ενός αθλητή ποδοσφαίρου, κατά την εκτέλεση συγκεκριμένων κινήσεων (λάκτισμα, χειρισμός μπάλας, τρέξιμο με κατοχή της μπάλας κτλ). Η σχεδίαση των αισθητήρων, το πλάνο εγκατάστασης, το communication process με τον κεντρικό microprocessor, έγινε από εμένα. Ο αλγόριθμος ανάλυσης των δεδομένων, σύμφωνα με τα ευρήματα του τζαπανεζοκαθηγητή, έγινε από τον Κινέζο φίλο μου, ενώ η σχεδίαση του interface έγινε από τον Ουκρανό μαφιόζο.
Κι οι τρεις συνδυάσαμε την αγάπη μας για την τεχνολογία και το ποδόσφαιρο, είχαμε βέβαιη σιγουριά για την πρόκρισή μας, στην επόμενη φάση (5 καλύτερες προτάσεις) και τελική νίκη. Ο οργασμός δημιουργικότητας που μας διακατείχε, ανταμείφθηκε:
Congratulations!
You have qualified for Phase II of Design IT with your entry Free Scorer.
We welcome you to the information meeting Friday February 10th 2006, 1.15-5.00 PM, in the Forum Aula, Isafjordsgatan 39, Kista
On behalf of the jury,
Carl-Mikael Zetterling
Στην επόμενη φάση, στην ουσία δεν κάναμε τίποτε, διότι όλη η δουλειά της σχεδίασης, circuit design, overall structure, embedded coding, application programming, είχε γίνει. Αν θυμάμαι καλά, από τους 5 προκριθέντες, μόνο εμείς κι άλλη μία ομάδα, κατέθεσε την προτασή της για την τελική φάση, όπου και κερδίσαμε το πρώτο βραβείο.
Το όλο θέμα θα μπορούσε να είχε τελειώσει εδώ, αλλά δεν το άφησα έτσι. Θέλοντας να διαπιστώσω, κατά πόσο θα ήταν εφικτό να υλοποιηθεί το όλο project, σε πραγματικό χρόνο, κι από τη φάση της σχεδίασης να περάσω στη φάση υλοποίησης, έστειλα ένα email στον Hiroyuki Nunome, εξηγώντας του όλη την ιστορία με τον διαγωνισμό της Freescale, συμπεριλαμβανομένης μία εκτενής παρουσίασης του project. Ομολογώ πως δεν περίμενα να μου απαντήσει. Ο Χιροκούκης, όχι απλά μου απάντησε, αλλά άνοιξε μαζί μου έναν κύκλο συζήτησης επί του project, με τελική πρόταση, να μεταβώ στην Ιαπωνία ως researcher πάνω στο συγκεκριμένο project. Ακολουθεί ένα απόσπασμα από τα emails που μου έστειλε, και ο λόγος που δεν δέχθηκα (καλώς... κακώς... who knows?) μία τέτοια μοναδική προοπτική, δεν θα αναλυθεί ποτέ σε αυτό το blog....
Hope it is going forward.
I already mentioned you a few concerns of your study. The biggest one is how to get an initial position of body segment by accelerometers. Did you get any good idea to solve this issue?
In this summer, I am planning to visit Austlia and Germany for the conferece from 14th July to the beginning of August. But before and after my trip, I have enough time to do work with you.
Also professor Ikegami and my students would be your help during my absence. Anyway, I recommed you to come here earlier as possible.
Also tell me what you need to complete your study here. I will provide you, at least, a dozen of participant (university level footballers), big space (we can book whole gymnasium) , enough power source and man power.
Waiting your reply,
Hiroyuki Nunome
