Έχω λάβει κάποια παράπονα, ότι έχω πολύ καιρό να αναρτήσω κάποιο άρθρο άποψης ή βιωματικό. Βρίσκομαι σε μία μεταβατική περίοδο, οπότε δεν νιώθω πως είναι η κατάλληλη στιγμή για κάποιο τέτοιο άρθρο. Σύντομα η μετάβαση θα ολοκληρωθεί και το blog θα συνεχίσει να εξελίσσετε όπως ξεκίνησε. Για την ώρα, θα συνεχίζω να το εμπλουτίζω κυρίως με τις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες.
Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012
Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012
Vendetta - Demo Version
Demo version του κομματιού Vendetta, το οποίο ηχογραφήθηκε σε live εκτέλεση στο studio - δωμάτιο μου.
Κιθάρα και φωνητικά από εμένα.
Βασισμένο στο γνωστό κόμικ του Alan Moore, με καθαρή punk rock διάθεση και 70's φωνητικά.
Σάββατο 9 Ιουνίου 2012
Euro 2012
Έχω έφεση στο να επιλέγω και να παίζω αλγόριθμους και συστήματα, σε παιχνίδια πρόβλεψης όπως το Στοίχημα. Για το φετινό Euro, επέλεξα την μέθοδο του X, που προτείνει ο Γεωργίου, εντάσσοντας το σύστημα Martingale σε παραλλαγή ζευγαριών.
Για του λόγου το αληθές, θα ανανεώνω καθημερινά το post, με έξοδα και έσοδα.
Πολωνία - Ελλάδα: -2.40 + 7.44 = 5.04
Ρωσία - Τσεχία: -2.40
Ολλανδία - Δανία: - 2.40
Γερμανία - Πορτογαλία: -2.40
Ισπανία - Ιταλία: -4.5 + 15.52
Ιρλανδία - Κροατία: -4.5
Γαλλία - Αγγλία: -2.40 + 7.20
Ουκρανία - Σουηδία: -2.40
Ελλάδα - Τσεχία: -2.40
Πολωνία - Ρωσία: -2.40 + 7.68
Δανία - Πορτογαλία: -2.40
Γερμανία - Ολλανδία: -2.40
Ιταλία - Κροατία: -4.50 + 13.50
Ισπανία - Ιρλανδία: -4.50
Ουκρανία - Γαλλία: -2.40
Αγγλία - Σουηδία: -2.40
Ελλάδα - Ρωσία: -4.50 + 22.50
Τσεχία - Πολωνία: -4.50
Δανία - Γερμανία: -2.40
Πορτογαλία - Ολλανδία: -2.40
Κροατία - Ισπανία: -4.50
Ιταλία - Ιρλανδία: -4.50
Ουκρανία - Αγγλία: -9.00
Σουηδία - Γαλλία: -9.00
Τσεχία - Πορτογαλία: -15.00
Γερμανία - Ελλάδα: -30.00
Ισπανία - Γαλλία: -60.00
Αγγλία - Γερμανία: -120.00 + 342.00
Ισπανία - Πορτογαλία: -2.50 + 8
Σύνολο: +108,74
Δευτέρα 4 Ιουνίου 2012
Top 100 Songs (41 - 50)
50. D & W - Seize the Day
Αφιερωμένο σε όλους τους συναδέλφους που είχα, έχω και θα αποχτήσω, στην επαγγελματική μου ζωή.
49. Therion - Flesh of the gods
Τους έχω παρακολουθήσει live 3 φορές, και δεν αξιώθηκαν να το παίξουν σε καμία από τις 3 συναυλίες. Λογικό, πως να βγάλει ο Johnson, τα φωνητικά του Kürsch.
48. Deep Purple - Smoke on the Water
Το διασημότερο rif ever. Όποιος έχει πιάσει ηλεκτρική κιθάρα, για πάνω από 2 ημέρες, θα προσπαθήσει να το παίξει. Τότε συνειδητοποιεί το πόσο μεγαλοφυΐα είναι ο Blackmore.
47. Freedom Call - The Circle of Life
Τους Freedom Call, πάντα τους προσπερνούσα ως ένα ακόμη κλασσικό europower συγκρότημα, τα οποία μπουχτίσαμε στις αρχές του νέου αιώνα. Το Circle of Life, μου άλλαξε τη γνώμη, αποχτώντας όλη τους τη δισκογραφία.
46. Edguy - The Headless Game
Οι Edguy, δεν έχουν βγάλει μέτριο ή κακό album, δεν έχουν βγάλει μέτριο ή κακό τραγούδι, δεν έχουν κάνει μέτρια ή κακή συναυλία. Thanks Στεφ, (όχι ότι δεν θα τους ανακάλυπτα...)
45. Rage - The Missing Link (δυστυχώς δεν βρήκα link για youtube)
Η αγάπη του Peavy για τον Lovecraft, με ωθούσε να διαβάζω τους στίχους πριν ακούω τα κομμάτια των Rage. Οι Rage απέδειξαν ότι για να αποδώσεις τον καλύτερο συγγραφέα φανταστικού τρόμου, δεν χρειάζονται black/ambient/atmosperic/ και λοιπές ανόητες απόπειρες δημιουργίας ατμόσφαιρας.
44. Adele - Rolling in the Deep
Από το πουθενά, εμφανίστηκε μία αντικομφορστική diva, ταράζοντας τους πάντες με το 21. Όλο το album περιέχει κομματάρες, αλλά το συγκεκριμένες έχει ένα rock attitude, το οποίο με συγκλόνισε από το πρώτο άκουσμα.
43. Running Wild - Death or Glory
Όλοι έχουμε βρεθεί σε κάποιο ενημερωτικό σεμινάριο - παρωδία της Herbalife ή της Amway ή λοιπών απατεώνων. Στη μισή ώρα που βαρέθηκα τη ζωή μου, έβαλα ακουστικά, και το Death or Glory αποτέλεσε βάλσαμο εκείνη την ώρα.
42. Wig Wam - In my dreams
Το καλύτερο κομμάτι που έχει ακουστεί ποτέ στη Eurovision. Κατέλαβαν την 9η θέση, διότι όσοι παρακολουθούν αυτό τον αστείο διαγωνισμό, δεν έχουν επαφή με μουσική. Το ότι είναι Νορβηγοί, τους δίνει extra tip.
41. Nevermore - Believe in nothing
Όταν πήρα στα χέρια μου το πρώτο μου πτυχίο, ήμουν τόσο χαρούμενος, που η μελαγχολία που βγάζει το συγκεκριμένο κομμάτι δεν μπορούσε να με επηρεάσει. Αριστούργημα, από ένα μυθικό συγκρότημα.
Αφιερωμένο σε όλους τους συναδέλφους που είχα, έχω και θα αποχτήσω, στην επαγγελματική μου ζωή.
49. Therion - Flesh of the gods
Τους έχω παρακολουθήσει live 3 φορές, και δεν αξιώθηκαν να το παίξουν σε καμία από τις 3 συναυλίες. Λογικό, πως να βγάλει ο Johnson, τα φωνητικά του Kürsch.
48. Deep Purple - Smoke on the Water
Το διασημότερο rif ever. Όποιος έχει πιάσει ηλεκτρική κιθάρα, για πάνω από 2 ημέρες, θα προσπαθήσει να το παίξει. Τότε συνειδητοποιεί το πόσο μεγαλοφυΐα είναι ο Blackmore.
47. Freedom Call - The Circle of Life
Τους Freedom Call, πάντα τους προσπερνούσα ως ένα ακόμη κλασσικό europower συγκρότημα, τα οποία μπουχτίσαμε στις αρχές του νέου αιώνα. Το Circle of Life, μου άλλαξε τη γνώμη, αποχτώντας όλη τους τη δισκογραφία.
46. Edguy - The Headless Game
Οι Edguy, δεν έχουν βγάλει μέτριο ή κακό album, δεν έχουν βγάλει μέτριο ή κακό τραγούδι, δεν έχουν κάνει μέτρια ή κακή συναυλία. Thanks Στεφ, (όχι ότι δεν θα τους ανακάλυπτα...)
45. Rage - The Missing Link (δυστυχώς δεν βρήκα link για youtube)
Η αγάπη του Peavy για τον Lovecraft, με ωθούσε να διαβάζω τους στίχους πριν ακούω τα κομμάτια των Rage. Οι Rage απέδειξαν ότι για να αποδώσεις τον καλύτερο συγγραφέα φανταστικού τρόμου, δεν χρειάζονται black/ambient/atmosperic/ και λοιπές ανόητες απόπειρες δημιουργίας ατμόσφαιρας.
44. Adele - Rolling in the Deep
Από το πουθενά, εμφανίστηκε μία αντικομφορστική diva, ταράζοντας τους πάντες με το 21. Όλο το album περιέχει κομματάρες, αλλά το συγκεκριμένες έχει ένα rock attitude, το οποίο με συγκλόνισε από το πρώτο άκουσμα.
43. Running Wild - Death or Glory
Όλοι έχουμε βρεθεί σε κάποιο ενημερωτικό σεμινάριο - παρωδία της Herbalife ή της Amway ή λοιπών απατεώνων. Στη μισή ώρα που βαρέθηκα τη ζωή μου, έβαλα ακουστικά, και το Death or Glory αποτέλεσε βάλσαμο εκείνη την ώρα.
42. Wig Wam - In my dreams
Το καλύτερο κομμάτι που έχει ακουστεί ποτέ στη Eurovision. Κατέλαβαν την 9η θέση, διότι όσοι παρακολουθούν αυτό τον αστείο διαγωνισμό, δεν έχουν επαφή με μουσική. Το ότι είναι Νορβηγοί, τους δίνει extra tip.
41. Nevermore - Believe in nothing
Όταν πήρα στα χέρια μου το πρώτο μου πτυχίο, ήμουν τόσο χαρούμενος, που η μελαγχολία που βγάζει το συγκεκριμένο κομμάτι δεν μπορούσε να με επηρεάσει. Αριστούργημα, από ένα μυθικό συγκρότημα.
Top 100 Songs (51 - 60)
60. Bathory - Song to hall up high
Όσοι έχουν ξενυχτήσει στη ζωή τους, μαζί με την κατάλληλη παρέα, παίζοντας Talisman ή κάποιο άλλο Epic Fantasy RPG / Tabletop, θα με καταλάβουν για αυτή την επιλογή. Αξίζει πάρα πολύ και η εκδοχή του κομματιού που στα φωνητικά είναι η κόρη του Quorthon, Jennie Tebler. Σκέτη ανατριχίλα!
59. Accept - Aiming High
Όταν ίδρυσα τον σύλλογο αποφοίτων της σχολής μου, στον οποίο διετέλεσα και Πρόεδρος, έπρεπε να επιλεχθεί ένα κομμάτι που θα αποτελεί άτυπα, τον ύμνο του συλλόγου. Στίχος που αντιπροσωπεύει απόλυτα τους αληθινούς απόφοιτους των Η/Υ.Σ.... Aiming High!
58. Iron Maiden - The Trooper
Αν ερωτηθεί κάποιος fan της Heavy Metal μουσικής, να δώσει ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι, 7/10 θα απαντήσουν το Trooper. Μεγάλο μου παράπονο, το έχω ακούσει live, πάνω από 10 φορές, ... διασκευασμένο από μεγάλα και μικρά συγκροτήματα. Όχι όμως από τους Maiden. Έχουμε καιρό, ελπίζω...
57. Judas Priest - Painkiller
Κάθε drummer που έχει σεβασμό στον εαυτό του, πρέπει να έχει προσπαθήσει (τουλάχιστον) να παίξει την εισαγωγή του Painkiller. Οι υπόλοιποι, που δεν παίζουμε drums, έχουμε προσπαθήσει να βγάλουμε την εισαγωγή με τα chopsticks ξυλάκια, καθώς περιμένουμε την παραγγελία σε κινέζικο εστιατόριο.
56. Manowar - Blood of my enemies
Όταν ήμουν φοιτητής, ένα ωραίο βροχερό πρωινό, σε κάποιο βαγόνι του ηλεκτρικού, άκουγα από το φορητό μου κασετόφωνο (άλλες εποχές τότε), το αριστούργημα των Manowar. Η μία και μοναδική φορά που παρασύρθηκα και άρχισα να τραγουδώ δυνατά, με επική διάθεση για σφαγή των εχθρών, Where the blood of my enemies lies.... Για λίγα δευτερόλεπτα ένιωσα αμηχανία, αλλά δεν κράτησε πολύ. Πρέπει να μάθουμε να εκφραζόμαστε που και που...
55. Anthrax - I am the Law
Αμερικάνικο trhash metal, αγαπημένο κόμικ Judge Dread, μέγας συνδυασμός που με μεταφέρει επιτόπου στην μαγική εποχή των 80's.
54. Annihilator - Phoenix Rising
Τους Annihilator τους έχω συνδέσει με την καλή μου φίλη και συμφοιτήτρια, Καίτη. Είναι και οι δύο Καναδοί. Πλέον έχω σχέση μόνο :( με τους πρώτους. Αφιερωμένο στην καλή μου φίλη, με την οποία δυστυχώς απομακρυνθήκαμε.
53. Sentenced - Suicider
Στη συναυλία που έδωσαν το 2002 στο Gagarin, στο encore έπαιξαν το Suicider, στο οποίο έγινε χαμός. Άπειρα respect στο άγνωστο παλικάρι που ξαφνικά ανέβηκε στην πλάτη μου, παρασέρνοντας με στο πρώτο (και τελευταίο) moshpit της ζωής μου. Ουγκ τελείως καταστάσεις.
52. Cave Nick - Where the Wild Roses Grow
Αφορμή να ψάξω το συγκεκριμένο hit, ήταν οι περίεργοι στίχοι, που από ένα σημείο παύουν να είναι ερωτικοί και γίνονται gore. Τουλάχιστον αυτό θυμάμαι. Κάποια στιγμή πρέπει να τους ξεψαχνίσω ξανά.
51. Grave Digger - Coming Home
Όνειρο ζωής, να ζήσω κάποια χρονιά στην μαγευτική Ιρλανδία. Βέβαια το κομμάτι αναφέρετε σε Σκωτία, αλλά δεν έχει σημασία, ίδιο mentality έχουν και αυτοί. Θα ήθελα κατά την επιστροφή μου, μετά από πολλά χρόνια, στην Ελλάδα, να ακούω αυτό το αριστούργημα.
Όσοι έχουν ξενυχτήσει στη ζωή τους, μαζί με την κατάλληλη παρέα, παίζοντας Talisman ή κάποιο άλλο Epic Fantasy RPG / Tabletop, θα με καταλάβουν για αυτή την επιλογή. Αξίζει πάρα πολύ και η εκδοχή του κομματιού που στα φωνητικά είναι η κόρη του Quorthon, Jennie Tebler. Σκέτη ανατριχίλα!
59. Accept - Aiming High
Όταν ίδρυσα τον σύλλογο αποφοίτων της σχολής μου, στον οποίο διετέλεσα και Πρόεδρος, έπρεπε να επιλεχθεί ένα κομμάτι που θα αποτελεί άτυπα, τον ύμνο του συλλόγου. Στίχος που αντιπροσωπεύει απόλυτα τους αληθινούς απόφοιτους των Η/Υ.Σ.... Aiming High!
58. Iron Maiden - The Trooper
Αν ερωτηθεί κάποιος fan της Heavy Metal μουσικής, να δώσει ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι, 7/10 θα απαντήσουν το Trooper. Μεγάλο μου παράπονο, το έχω ακούσει live, πάνω από 10 φορές, ... διασκευασμένο από μεγάλα και μικρά συγκροτήματα. Όχι όμως από τους Maiden. Έχουμε καιρό, ελπίζω...
57. Judas Priest - Painkiller
Κάθε drummer που έχει σεβασμό στον εαυτό του, πρέπει να έχει προσπαθήσει (τουλάχιστον) να παίξει την εισαγωγή του Painkiller. Οι υπόλοιποι, που δεν παίζουμε drums, έχουμε προσπαθήσει να βγάλουμε την εισαγωγή με τα chopsticks ξυλάκια, καθώς περιμένουμε την παραγγελία σε κινέζικο εστιατόριο.
56. Manowar - Blood of my enemies
Όταν ήμουν φοιτητής, ένα ωραίο βροχερό πρωινό, σε κάποιο βαγόνι του ηλεκτρικού, άκουγα από το φορητό μου κασετόφωνο (άλλες εποχές τότε), το αριστούργημα των Manowar. Η μία και μοναδική φορά που παρασύρθηκα και άρχισα να τραγουδώ δυνατά, με επική διάθεση για σφαγή των εχθρών, Where the blood of my enemies lies.... Για λίγα δευτερόλεπτα ένιωσα αμηχανία, αλλά δεν κράτησε πολύ. Πρέπει να μάθουμε να εκφραζόμαστε που και που...
55. Anthrax - I am the Law
Αμερικάνικο trhash metal, αγαπημένο κόμικ Judge Dread, μέγας συνδυασμός που με μεταφέρει επιτόπου στην μαγική εποχή των 80's.
54. Annihilator - Phoenix Rising
Τους Annihilator τους έχω συνδέσει με την καλή μου φίλη και συμφοιτήτρια, Καίτη. Είναι και οι δύο Καναδοί. Πλέον έχω σχέση μόνο :( με τους πρώτους. Αφιερωμένο στην καλή μου φίλη, με την οποία δυστυχώς απομακρυνθήκαμε.
53. Sentenced - Suicider
Στη συναυλία που έδωσαν το 2002 στο Gagarin, στο encore έπαιξαν το Suicider, στο οποίο έγινε χαμός. Άπειρα respect στο άγνωστο παλικάρι που ξαφνικά ανέβηκε στην πλάτη μου, παρασέρνοντας με στο πρώτο (και τελευταίο) moshpit της ζωής μου. Ουγκ τελείως καταστάσεις.
52. Cave Nick - Where the Wild Roses Grow
Αφορμή να ψάξω το συγκεκριμένο hit, ήταν οι περίεργοι στίχοι, που από ένα σημείο παύουν να είναι ερωτικοί και γίνονται gore. Τουλάχιστον αυτό θυμάμαι. Κάποια στιγμή πρέπει να τους ξεψαχνίσω ξανά.
51. Grave Digger - Coming Home
Όνειρο ζωής, να ζήσω κάποια χρονιά στην μαγευτική Ιρλανδία. Βέβαια το κομμάτι αναφέρετε σε Σκωτία, αλλά δεν έχει σημασία, ίδιο mentality έχουν και αυτοί. Θα ήθελα κατά την επιστροφή μου, μετά από πολλά χρόνια, στην Ελλάδα, να ακούω αυτό το αριστούργημα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)