50. D & W - Seize the Day
Αφιερωμένο σε όλους τους συναδέλφους που είχα, έχω και θα αποχτήσω, στην επαγγελματική μου ζωή.
49. Therion - Flesh of the gods
Τους έχω παρακολουθήσει live 3 φορές, και δεν αξιώθηκαν να το παίξουν σε καμία από τις 3 συναυλίες. Λογικό, πως να βγάλει ο Johnson, τα φωνητικά του Kürsch.
48. Deep Purple - Smoke on the Water
Το διασημότερο rif ever. Όποιος έχει πιάσει ηλεκτρική κιθάρα, για πάνω από 2 ημέρες, θα προσπαθήσει να το παίξει. Τότε συνειδητοποιεί το πόσο μεγαλοφυΐα είναι ο Blackmore.
47. Freedom Call - The Circle of Life
Τους Freedom Call, πάντα τους προσπερνούσα ως ένα ακόμη κλασσικό europower συγκρότημα, τα οποία μπουχτίσαμε στις αρχές του νέου αιώνα. Το Circle of Life, μου άλλαξε τη γνώμη, αποχτώντας όλη τους τη δισκογραφία.
46. Edguy - The Headless Game
Οι Edguy, δεν έχουν βγάλει μέτριο ή κακό album, δεν έχουν βγάλει μέτριο ή κακό τραγούδι, δεν έχουν κάνει μέτρια ή κακή συναυλία. Thanks Στεφ, (όχι ότι δεν θα τους ανακάλυπτα...)
45. Rage - The Missing Link (δυστυχώς δεν βρήκα link για youtube)
Η αγάπη του Peavy για τον Lovecraft, με ωθούσε να διαβάζω τους στίχους πριν ακούω τα κομμάτια των Rage. Οι Rage απέδειξαν ότι για να αποδώσεις τον καλύτερο συγγραφέα φανταστικού τρόμου, δεν χρειάζονται black/ambient/atmosperic/ και λοιπές ανόητες απόπειρες δημιουργίας ατμόσφαιρας.
44. Adele - Rolling in the Deep
Από το πουθενά, εμφανίστηκε μία αντικομφορστική diva, ταράζοντας τους πάντες με το 21. Όλο το album περιέχει κομματάρες, αλλά το συγκεκριμένες έχει ένα rock attitude, το οποίο με συγκλόνισε από το πρώτο άκουσμα.
43. Running Wild - Death or Glory
Όλοι έχουμε βρεθεί σε κάποιο ενημερωτικό σεμινάριο - παρωδία της Herbalife ή της Amway ή λοιπών απατεώνων. Στη μισή ώρα που βαρέθηκα τη ζωή μου, έβαλα ακουστικά, και το Death or Glory αποτέλεσε βάλσαμο εκείνη την ώρα.
42. Wig Wam - In my dreams
Το καλύτερο κομμάτι που έχει ακουστεί ποτέ στη Eurovision. Κατέλαβαν την 9η θέση, διότι όσοι παρακολουθούν αυτό τον αστείο διαγωνισμό, δεν έχουν επαφή με μουσική. Το ότι είναι Νορβηγοί, τους δίνει extra tip.
41. Nevermore - Believe in nothing
Όταν πήρα στα χέρια μου το πρώτο μου πτυχίο, ήμουν τόσο χαρούμενος, που η μελαγχολία που βγάζει το συγκεκριμένο κομμάτι δεν μπορούσε να με επηρεάσει. Αριστούργημα, από ένα μυθικό συγκρότημα.
Αφιερωμένο σε όλους τους συναδέλφους που είχα, έχω και θα αποχτήσω, στην επαγγελματική μου ζωή.
49. Therion - Flesh of the gods
Τους έχω παρακολουθήσει live 3 φορές, και δεν αξιώθηκαν να το παίξουν σε καμία από τις 3 συναυλίες. Λογικό, πως να βγάλει ο Johnson, τα φωνητικά του Kürsch.
48. Deep Purple - Smoke on the Water
Το διασημότερο rif ever. Όποιος έχει πιάσει ηλεκτρική κιθάρα, για πάνω από 2 ημέρες, θα προσπαθήσει να το παίξει. Τότε συνειδητοποιεί το πόσο μεγαλοφυΐα είναι ο Blackmore.
47. Freedom Call - The Circle of Life
Τους Freedom Call, πάντα τους προσπερνούσα ως ένα ακόμη κλασσικό europower συγκρότημα, τα οποία μπουχτίσαμε στις αρχές του νέου αιώνα. Το Circle of Life, μου άλλαξε τη γνώμη, αποχτώντας όλη τους τη δισκογραφία.
46. Edguy - The Headless Game
Οι Edguy, δεν έχουν βγάλει μέτριο ή κακό album, δεν έχουν βγάλει μέτριο ή κακό τραγούδι, δεν έχουν κάνει μέτρια ή κακή συναυλία. Thanks Στεφ, (όχι ότι δεν θα τους ανακάλυπτα...)
45. Rage - The Missing Link (δυστυχώς δεν βρήκα link για youtube)
Η αγάπη του Peavy για τον Lovecraft, με ωθούσε να διαβάζω τους στίχους πριν ακούω τα κομμάτια των Rage. Οι Rage απέδειξαν ότι για να αποδώσεις τον καλύτερο συγγραφέα φανταστικού τρόμου, δεν χρειάζονται black/ambient/atmosperic/ και λοιπές ανόητες απόπειρες δημιουργίας ατμόσφαιρας.
44. Adele - Rolling in the Deep
Από το πουθενά, εμφανίστηκε μία αντικομφορστική diva, ταράζοντας τους πάντες με το 21. Όλο το album περιέχει κομματάρες, αλλά το συγκεκριμένες έχει ένα rock attitude, το οποίο με συγκλόνισε από το πρώτο άκουσμα.
43. Running Wild - Death or Glory
Όλοι έχουμε βρεθεί σε κάποιο ενημερωτικό σεμινάριο - παρωδία της Herbalife ή της Amway ή λοιπών απατεώνων. Στη μισή ώρα που βαρέθηκα τη ζωή μου, έβαλα ακουστικά, και το Death or Glory αποτέλεσε βάλσαμο εκείνη την ώρα.
42. Wig Wam - In my dreams
Το καλύτερο κομμάτι που έχει ακουστεί ποτέ στη Eurovision. Κατέλαβαν την 9η θέση, διότι όσοι παρακολουθούν αυτό τον αστείο διαγωνισμό, δεν έχουν επαφή με μουσική. Το ότι είναι Νορβηγοί, τους δίνει extra tip.
41. Nevermore - Believe in nothing
Όταν πήρα στα χέρια μου το πρώτο μου πτυχίο, ήμουν τόσο χαρούμενος, που η μελαγχολία που βγάζει το συγκεκριμένο κομμάτι δεν μπορούσε να με επηρεάσει. Αριστούργημα, από ένα μυθικό συγκρότημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου