Nicknames

Στο απομακρυσμένο χωριό της Καλαμάτας από το οποίο προέρχεται το επώνυμο που φέρω, υπάρχει μία παράδοση. Από γενιά σε γενιά, οι κάτοικοι φέρουν ένα παρατσούκλι το οποίο κουβαλούν όλη τους τη ζωή. Όλοι οι κάτοικοι, πλην εκείνων που φέρουν το επίθετο μου. Ο λόγος απλός, πάντοτε εμείς ήμασταν εκείνοι που έβγαζαν τα παρατσούκλια. Χρόνια τώρα συνεχίζω την παράδοση, έκανα μία αναδρομή και παραθέτω παρατσούκλια από φίλους, συναδέλφους, συμφοιτητές κ.τ.λ (με χρονική σειρά).

Συμμαθητές, Μπεκρής, Κωλόσκυλο, Σουβλάκης, Εφημεριδοπώλης, Κάμπια, Τσιφούτης, Κυριαμικρούλης.

Συμφοιτητές: Χλιμίντζουρας, Μαλλιάς, Υπερμαλλιάς, Καναδέζα, θεός (ή αλλιώς "τα σέρνω"), Αφρικανός, θεός νο2 (ή Λαλαούνης), Κατσαρίδα, Γ18, Γερμανός, Μεσσίας, Palladin, Πρόεδρος, Green Elf, Κρητικός, Κατσαβίδιας, Macας, Manga, Παπάς, Ξαδέρφη, Σιχαμένος, Ταγάρι, Μαθηματικός, Καθυστέρας, Μόσχος, Πεθαμένος.

Εργοδότες/Προϊστάμενοι: Τσιν Τσον, Ψυχάκιας, Half Life, Γιαπ Σταμ, Πιατάς, Άνθρωπος, Καρκίνος

Συνάδελφοι: Κλέφτης, Εραστής, Τεχνικός, Ψεύτης, Βούρδουλας, Λέτσος, Μητροπολίτης, Αλεπού, Γατού, Εκπαιδευόμενος, Αρραβωνιάρα, Μούσιας, Μακαρόνιας, Μούχλας, Ρούχλας, Γραφίστρα, Μπάρμπας, Κοτόπουλο.

Σίγουρα θα έχω ξεχάσει, ίσως αρκετούς. Ιδιαίτερη ικανοποίηση ένιωθα, όταν το προσωνύμιο που απέδιδα, είχε πλέον διαδοθεί και χρησιμοποιόταν από όλους. Ήταν ένα δεύτερο βάπτισμα. Τι ωραίες αναμνήσεις...