Forest of Blankenloch

Τα λόγια είναι περιττά...

Albums with only killers, no fillers...

Ότι λέει ο τίτλος. Αναφέρω 10 albums, στα οποία δεν υπάρχει κομμάτι μέτριο. Ακόμη και οι αδύναμες στιγμές που βάζω στο κάθε ένα, είναι απλά ο αδύναμος κρίκος μίας ισχυρής αλυσίδας.

2004. Ayreon - Human Equation

Καλύτερη Στιγμή: Loser

Πιο Αδύναμη Στιγμή: Confrontation

1996. Grave Digger - Tunes of War

Καλύτερη Στιγμή: Rebellion

Πιο Αδύναμη Στιγμή: Culledon Muir

2011. Adele - 21

Καλύτερη Στιγμή: Rolling in the Deep

Πιο Αδύναμη Στιγμή: I'll be waiting

1995. Blind Guardian - Imaginations from the other side

Καλύτερη Στιγμή: Another Holy War

Πιο Αδύναμη Στιγμή: The script for my requiem

2003. Evanescence - Fallen

Καλύτερη Στιγμή: Bring me to life

Πιο Αδύναμη Στιγμή: Hello

1992. W.A.S.P - The Crimson Idol

Καλύτερη Στιγμή: Great Misconception Of Me

Πιο Αδύναμη Στιγμή: Invisible Boy

1990. Judas Priest - Painkiller

Καλύτερη Στιγμή: Night Crawler

Πιο Αδύναμη Στιγμή: Battle Hymn

1996. Iced Earth - The Dark Saga

Καλύτερη Στιγμή: The Hunter

Πιο Αδύναμη Στιγμή: The Last Laugh

2002. Nightwish - Century Child

Καλύτερη Στιγμή: Ever Dream

Πιο Αδύναμη Στιγμή: Feel for you

1980. AC/DC - Back in Black

Καλύτερη Στιγμή: Hell Bells

Πιο Αδύναμη Στιγμή: Give the dog a bone

Omenplus Part II

Οι αντιδράσεις, πάνω στο εγχείρημα ήταν θετικές.

• Ο Χάρης από το Λονδίνο.

Καλησπέρα Βασίλη από το δροσερό Λονδίνο,
Είναι πολύ καλή πρωτοβουλία η έναρξη αυτού του συλλόγου. Σχετικά με την διαδικτυακή κοινότητα, πιστεύω ότι ο καλύτερος, οικονομικότερος και γρηγορότερος τρόπος να δημιουργηθεί είναι χρησιμοποιώντας το...
Αν χρειάζεσαι βοήθεια στείλε μου ένα email κ ευχαρίστως θα σε βοηθήσω.

• Ο Πάνος από το εργαστήριο Λειτουργικών Συστημάτων.

Ευχάριστα τα νέα κι ωραίοι οι σκοποί. Αν χρειάζεσαι βοήθεια σε τίποτα, πες μου. Θα με ενδιέφερε να βοηθήσω.

• Ο Μιχάλης ενημέρωσε τους τελειόφοιτους της σχολής.

Ενημέρωση σχετικά με σύλλογο αποφοίτων.
Αγαπητοί συνάδελφοι σας ενημερώνουμε ότι σε λίγο καιρό θα έχουμε και επίσημα σύλλογο αποφοίτων ECS... 
Κατά καιρούς είχαν γίνει κάποιες προσπάθειες που αν και υπήρχε καλή πρόθεση δεν είχαν ευοδωθεί.
Φαίνεται ότι αυτό το ζήτημα έχει πλέον μεστώσει, έχουν μαζευτεί αρκετά αξιόλογα μέλη που τα γνωρίζει το σύνολο των σπουδαστών και είναι πολύ μακρυά από κομματικές σκοπιμότητες.
Το καταστατικό ετοιμάζεται και θα κατατεθεί από τον δικηγόρο μας ενώ σύντομα θα ολοκληρωθούν όλες οι γραφειοκρατικές αλλά απαραίτητες διαδικασίες (ΑΦΜ κλπ) .
Ο χώρος που θα στεγαστεί ο σύλλογος θα βρίσκεται σε ένα μικρό αλλά ζεστό γραφείο στην Χαλκοκονδύλη 36 που εκτός απροόπτου από την άλλη εβδομάδα θα ανοίξει και τυπικά.
Tο επίσημο διαδικτυακό link του συλλόγου έχει οριστεί το παρακάτω
http://www.omenplus.gr/ 
Ευελπιστούμε το όλο εγχείρημα να στεφθεί με επιτυχία και ελπίζουμε στην συμμετοχή όλων των αποφοίτων στο μέτρο που ο καθένας μπορεί να ασχοληθεί.
Το μήνυμα αυτό αποσκοπεί καθαρά στο να διαδοθεί το όλο εγχείρημα και στην ενημέρωση όλων όσων ενδιαφέρονται και δεν έχει καμία άλλη πρόθεση.

• Το feedback από τους Απόφοιτους.

Πρόεδρε ,
οι πιστοί προσέρχονται σιγά σιγά... 

• Ο Αντώνης, προώθησε το παρακάτω mail, σε ένα κολοσιαίο mail chain.

Αγαπητοί συνάδελφοι, με χαρά ανακοινώνω ότι τα γραφεία του συλλόγου επιτέλους ανοίγουν επίσημα και πλέον άρχισαν οι εγγραφές των μελών, και ο σύλλογος δραστηριοποιείται κανονικά. 
Ανέβηκε και μία προσωρινή εισαγωγική ιστοσελίδα http://omenplus.gr/ με:
Τους λόγους ίδρυσης του συλλόγου σύμφωνα με το καταστατικό.
Σύνδεσμο για το forum το οποίο πλέον και αυτό μπαίνει σε λειτουργία. Στο forum μπορεί να εγγραφεί όποιος θέλει, αλλά ο λογαριασμός του θα ενεργοποιηθεί μόνο και εφόσον γίνει active μέλος, κοινώς πληρώσει την διετή συνδρομή. Το forum είναι ανοιχτό για ανάγνωση στον καθένα.
Την διεύθυνση του γραφείου (Χαλκοκονδύλη 36) και τις ώρες λειτουργίας (17:00 - 22:00 Τρίτη, Τετάρτη και Πέμπτη)
Τα γραφεία δεν είναι ο γνωστός ξενέρωτος γραμματειακός χώρος, αλλά πλήρως εξοπλισμένο εργαστήριο πληροφορικής και ηλεκτρονικής, με εξοπλισμό hardware, software, πίνακα και βιβλιογραφία διαθέσιμη για κάθε μέλος ή επισκέπτη. Όποιος πιστεύει ότι κατέχει το feng sui (ή όπως διάολο λέγεται) ας φέρει και καμία γλάστρα.
Η σελίδα δεν θα μείνει για πολύ, θα αλλάξει με την τελική μορφή. Δεν θέλω λογοκρισίες για το logo, είναι προσωρινό και προσωπικά το βρίσκω απαίσιο. Επίσης συγχωρείστε με για το κείμενο που είναι κάπως σοβαρό, ήθελα πολύ να γράψω μπινελίκια αλλά κάτι με συγκράτησε. 
Τις μεγάλες μου ευχαριστίες μου σε όσους συμβάλουν στην προσπάθεια (ξέρουν αυτοί ποιοι είναι).
Υ.Γ. Προωθείστε ελεύθερα το παρών email, να αρχίσουμε να παίρνουμε μπροστά.
Υ.Γ.2 Όσοι πιστεύουν και διαδίδουν ότι όλη αυτή την κίνηση γίνεται για να ικανοποιήσει προσωπικές  υποθέσεις, απορώ με το επίπεδο βλακείας (μη πω τίποτε χειρότερο) που διαθέτουν.

• Ο Αντιπρόεδρος Μιχάλης, ανέλαβε την διαχείρηση του forum του συλλόγου.

Hello!
Επειδή οι περισσότεροι γράφονται με ψευδώνυμο θα ήταν βολικότερο να κάναμε την ενεργοποίηση με βάση είτε το ψευδώνυμο ή το e-mail τους! Πχ. τον Ξ. τον βρήκα, αλλά ο Λ. ποιος μπορεί να είναι από τα ανενεργά μέλη;

• Ο Κίμωνας από τη Γερμανία.

Καλησπέρα Βασίλη, πρώτα από όλα συγχαρητήρια για την προσπάθεια και καλό κουράγιο. Δεύτερον δεν συμπεριέλαβες το link για την προσωρινή σελίδα στο προηγούμενο μήνυμα σου :-) Λόγω απουσίας στο εξωτερικό δεν ξέρω πως μπορεί να διευθετηθεί το θέμα της εγγραφής, αλλά θα βρούμε κάτι φαντάζομαι!
Πολλά χαιρετίσματα,
Κίμων

• Ο καλός μου φίλος και συμφοιτητής Νίκος

Bill αρχικά congratulations. Δεύτερον, πότε θα τα πούμε?

• Η φοιτήτρια μου Ελένη.

Εντάξει κύριε, όποτε μπορώ θα περάσω...! Ευχαριστώ για την ενημέρωση.

Όμως η τρικυμία πλησίαζε...

Overkill in Karlsruhe

Μετά από μήνες, μπόρεσα να παραβρεθώ σε μία φοβερή συναυλία. Overkill, 3 Inches of Blood, Purified in Blood, Degradead.

Αγριογούρουνο

Στη σημερινή μου ποδηλατική βόλτα συνάντησα το νεκρό γουρούνι (μπορεί κι αγριογούρουνο) της φωτογραφία. Θεωρώ ότι αξίζει να λάβει τη θέση του στο blog μου για τους εξής λόγους:

• Ήταν η πρώτη προσωπική οπτική επαφή με νεκρό γουρούνι (μπορεί κι αγριογούρουνο).
• Ήταν η πρώτη προσωπική οπτική επαφή με γουρούνι (μπορεί κι αγριογούρουνο) γενικότερα.
• Τρανή ένδειξη ότι σε πολιτισμένες χώρες όπως η Γερμανία, η επαφή με την πραγματική φύση είναι καθημερινό εφικτό γεγονός.
• Στην Αθήνα μία τέτοια φωτογραφία θα ήταν απίθανη, το γουρούνι θα είχε εντοπιστεί και θα είχε φαγωθεί από τους πεινάλες σε χρόνο dt.
• Στην Αθήνα σύντομα (και γενικότερα στην Ελλάδα), αντίστοιχες φωτογραφίες με γάτες θα είναι εξωπραγματικές, γιατί με τις φοβερές επιλογές του σοφού Ελληνικού λαού, ούτε γάτα ζωντανή δεν θα μείνει (από τους πεινάλες πάντα).

Αποχωρητήριο

Αποχωρητήριο, ένα μέρος στο οποίο ο κάθε άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με τη φύση του. Ένας χώρος αυτοσυγκέντρωσης, κατάλληλος για κάθε είδους αυτοκριτική. Ο απόλυτος προσωπικός χώρος, είτε πρόκειται για την τουαλέτα του σπιτιού μας ή την δημόσια τουαλέτα στο σταθμό της Ομόνοιας. Το μέρος στο οποίο ακόμη κι ο Βασιλιάς πηγαίνει μόνος. Λόγω της συμβατική κοινωνίας στην οποία επιπλέουμε, αποδεχτήκαμε ένα αρχέγονο ταμπού. Δεν συζητάμε ποτέ για αυτό το μέρος και όποτε το κάνουμε, ξεπερνάμε τα όρια της ψεύτικης ευπρέπειας. Αποφεύγουμε να εντάξουμε στο λόγο μας, τον χώρο της απόλυτης ανακούφισης, εκεί που ζήσαμε, ζούμε και θα ζήσουμε τις μικρές καθημερινές συγκλονιστικές στιγμές.

Το μπάνιο είναι πάντα το καμάρι κάθε σπιτιού. Ακόμη κι ένα χαμόσπιτο μπορεί να διαθέτει ένα αξιοπρεπές μπάνιο. Το αναφέρω, ως προσωπική εμπειρία, αφού σε κάθε σπίτι που πηγαίνω, με πρόφαση τη φυσική μου ανάγκη, επισκέπτομαι πάντα την τουαλέτα. Πάντα θα ανοίξω τα ντουλάπια που υπάρχουν, θα περιεργαστώ το χώρο και θα θαυμάσω την αισθητική. Αναμφισβήτητα, κάθε μπάνιο έχει μία ιστορία να πει, ένας χώρος που μεγάλες στιγμές έχουν λάβει χώρα.

Πολλοί άνθρωποι δεν το παραδέχονται, αλλά η λεκάνη είναι ένα μέρος όπου κάθε άνθρωπος έχει πράξει διάφορες δραστηριότητες. Πέρα από τις φυσικές ανάγκες απόλαυσης και ανακούφισης, είναι χώρος μελέτης εφημερίδας  / περιοδικών ή βιβλίων, ανάγνωσης των συστατικών που περιέχουν τα καθαριστικά/απορρυπαντικά/σαμπουάν κ.τ.λ, προσήλωση σε κάποιο video game στο κινητό τηλέφωνο ή κονσόλα χειρός όπως Game Boy – Nintenod DS κ.τ.λ και τέλος για τους έμπειρους το καλύτερο μέρος για τηλεφωνικές συνομιλίες. Προσωπικά η αγαπημένη μου ασχολία είναι η ανάγνωση εφημερίδας η οποία μπορεί να διπλωθεί εύκολα και γρήγορα (αν υπάρξει έκτακτη ανάγκη), προσφέρει κείμενα μακράς ανάγνωσης (ώστε δεν χρειάζεται συχνή αλλαγή σελίδας) και βέβαια αν συμβεί κάποιο ατύχημα και λερωθεί μία εφημερίδα είναι αναλώσιμη.

Πέρα από τη σπιτική τουαλέτα, υπάρχουν και οι δημόσιες τις οποίες εκτιμώ και επισκέπτομαι σε κάθε ευκαιρία. Απλότητα και λιτότητα τις χαρακτηρίζουν, έχουν όμως και αυτές την προσωπικότητά τους. Ειδικά αν πρόκειται για συστοιχία αποχωρητηρίων, μπορούν να αποτελέσουν χώρο για κοινωνικές συζητήσεις και γνωριμίες. Η μόνη παραφωνία είναι τα δημόσια ουρητήρια, τα οποία είναι προνόμιο των ανδρών, στα οποία επιτρέπουν στον καθένα να την «βγάλει» έξω και να ουρήσει, αποκρύπτοντας (όχι πάντα) το μόριό του. Η προσωπική μου διαφωνία με την ύπαρξη των δημοσίων ουρητηρίων βρίσκετε στο γεγονός πως η εν λόγω φυσική ανάγκη είναι τελείως προσωπική υπόθεση. Εκτός αυτού, υπάρχουμε κι εμείς οι φυσιολογικοί τύποι που πηγαίνουμε στην δημόσια τουαλέτα να κάνουμε τη δουλειά μας με την ησυχία μας και να ακούμε απέξω από την πορτούλα, φερμουάρ να κατεβαίνουν, το γνωστό «πλουτς πλουτς», και τέλος το κλασσικό αναπήδημα του όρθιου κατουρητή.  Πλέον, ακόμη και στις στρατιωτικές μονάδες τις έχουν καταργήσει, καιρός να προοδεύσει η κοινωνία σε αυτό το θέμα.

Υπάρχουν πολλές προσωπικές εμπειρίες από αποχωρητήρια, δημόσια και ιδιωτικά.  Είχα εγκλωβιστεί στην τουαλέτα του σπιτιού μου 6 ώρες όταν ήμουν φοιτητής (δημιουργικές ώρες), έψαχνα να χαλάσω 5ευρο σε δημόσιες τουαλέτες ενός Mall στην Καρλσρούη, γιατί ήταν ένας μπάρμπας στην είσοδο που ήθελε 50 cents για να κάνω χρήση του αποχωρητηρίου, η κλασσική ιστορία σε μπάνιο της φίλης μου στην οποία το καζανάκι δεν λειτουργούσε (κλασσικό, όμως μου έχει συμβεί) και πολλές άλλες. Άξιο αναφοράς είναι το περιστατικό στο Παρίσι.

Στο σημείο που υπάρχει το μνημείο για την Πριγκίπισσα Νταιάνα, στην απέναντι πλευρά του δρόμου υπάρχει γέφυρα για να διασχίσεις τον Σηκουάνα. Στην αρχή της γέφυρας υπάρχουν υπόγεια σκαλιά που οδηγούν σε δημόσιες τουαλέτες. Έπρεπε να κάνω την ανάγκη μου, οπότε άρχισα να τις κατεβαίνω. Ήταν καλοκαίρι, αλλά ο καιρός κρύος και βροχερός. Στην είσοδο, μία φαφούτα γιαγιά καθισμένη δίπλα σε ένα τραπεζάκι με ένα πιάτο στο οποίο υπήρχαν κέρματα. Κάτι μου είπε στα Γαλλικά, είχε και μία ταμπέλα, κατάλαβα ότι πρέπει να δώσω κάτι για να περάσω. Δεν θυμάμαι τι κέρμα άφησα, πάντως ήδη το κλίμα είχε βαρύνει. Ομολογώ ότι βρέθηκα σε ένα πολύ βρώμικο χώρο. Ακόμη και στο στρατό τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα. Άρχισα να κατευθύνομαι προς την πορτούλα που ήταν τέρμα βάθος. Αυτό το κάνω πάντα, διότι έχω μία θεωρία που λέει ότι όσο πιο βάθος είναι το δημόσιο αποχωρητήριο, τόσο πιο καθαρό, διότι θα το έχουν χρησιμοποιήσει λιγότερα άτομα. Οι περισσότεροι άνθρωποι (σχεδόν όλοι), προτιμούν τα πιο κοντινά στην είσοδο, λόγω τεμπελιάς ή λόγω emergency. Όπως και να έχει, καθώς προχωρούσα, βλέπω κάτω από μία κλειστή πορτούλα (αυτές που δεν φθάνουν μέχρι το δάπεδο) το πτώμα. Ένα χέρι κειτόταν στο δάπεδο, διαπερνώντας το κάτω μέρος της πορτούλας άγγιζε τον διάδρομο. Βασικά δεν είδα ακριβώς χέρι, ένα μανίκι είδα, αλλά σκοτεινά ήταν, δεν έβγαλα άκρη. Το χειρότερο συνεχίστηκε, αφού μετά από λίγα δευτερόλεπτα, κάποιος τράβηξε – ότι τράβηξε – και το μανίκι άρχισε να σέρνεται προς τα μέσα. Η εξήγηση ήταν πολύ απλή, ένας μπίχλας Γάλλος, μπήκε να «ενεργήσει» (αλλιώς δεν χρειάζεται να βγάλεις  το παλτό), το πέταξε όπως είναι κάτω, έκανε τη δουλειά του, και ύστερα το μάζεψε για να το φορέσει. Εμένα μου χάρισε κάποια δευτερόλεπτα αγωνίας και ψευδαίσθησης ότι βρίσκομαι σε αστυνομική ταινία (στις οποίες πάντα ένα φόνος γίνεται σε δημόσιες τουαλέτες).

S.V. Blankenloch

Επίσημα ανήκω στον αθλητικό σύλλογο tennis S.V. Blankenloch, ο οποίος υπάρχει από το 1911. Ελπίζω να τιμήσω τη βαρύτιμη φανέλα του συλλόγου.

Elf

Ακολουθεί αστείο, βασισμένο στον κόσμο του RPG, Dungeons & Dragons. Όσοι δεν έχουν σχέση με αυτά, να αλλάξουν ιστοσελίδα.

Τρεις Γερμανοί παίζουν DnD, και ο Dungeon Master έχει σημειώσει, w11, h11 και 10:30 για τους παρακάτω χαρακτήρες:

Αίτιο κι Αιτιατό

Γέννημα θρέμμα των 80's, πέρασα την εφηβεία μου στα 90's, φέρνω στη μνήμη μου, τις αντιλήψεις με τις οποίες μεγάλωσα. Το τι πίστευε η Ελληνική κοινωνία, για τη γλώσσα μας, πριν από δεκαετίες (κάποιοι - δυστυχώς - τα πιστεύουν ακόμη):

• Η Ελληνική γλώσσα για μία ψήφο, δεν έγινε η επίσημη γλώσσα των ΗΠΑ (ή και της υφηλίου)
• Η επιστήμη της πληροφορικής είναι βασισμένη στα αρχαία Ελληνικά (εναλλακτικά, οι Η/Υ του μέλλοντος θα βασίζονται στα αρχαία Ελληνικά)
• Hellenic Quest (μέχρι και ο αμόρφωτος Υπουργός της Ν.Δ, Ευριπίδης Στυλιανίδης το έχει επικαλεστεί σε επίσημη ομιλία του - αν θέλει ας μου κάνει μήνυση ο γελοίος)
• Η Ελληνική γλώσσα διαθέτει παραπάνω από 6 εκατομμύρια λέξεις (τις μέτρησαν με το λογισμικό της Apple, το περιβόητο Hellenic Quest)
• Για την περιβόητη δήλωση του Κίσινγκερ, που όλοι οι Έλληνες την γνωρίζουν, αγνοώντας βέβαια ότι ποτέ δεν ελέχθη κάτι τέτοιο (γενικώς η άγνοια είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά μας)

Εν συνεχεία, παραθέτω τι έχει ειπωθεί για την αξία της Ελληνικής γλώσσας από ιστορικά πρόσωπα. Και οι δώδεκα αναφορές, είναι πέρα για πέρα αληθινές και ιστορικά εξακριβωμένες.

1) Μάρκος Τίλλιος Κικέρων (ο επιφανέστερος άνδρας της αρχαίας Ρώμης): Εάν οι θεοί μιλούν, τότε σίγουρα χρησιμοποιούν τη γλώσσα των Ελλήνων.

2) Γκαίτε (ο μεγαλύτερος ποιητής και πεζογράφος της Γερμανίας): Άκουσα στον Άγιο Πέτρο της Ρώμης το Ευαγγέλιο σε όλες τις γλώσσες. Η Ελληνική αντήχησε άστρο λαμπερό μέσα στη νύχτα.

3) Claude Fauriel (Κλαύδιος Φωριέλ, Γάλλος Ακαδημαϊκός και ποιητής): Η Ελληνική έχει ομοιογένεια σαν την Γερμανική, είναι όμως πιο πλούσια από αυτήν. Έχει την σαφήνεια της Γαλλικής, έχει όμως μεγαλύτερη ακριβολογία. Είναι πιο ευλύγιστη από την Ιταλική και πολύ πιο αρμονική από την Ισπανική. Έχει δηλαδή ότι χρειάζεται για να θεωρηθεί η ωραιότερη γλώσσα της Ευρώπης.

4) Ελεν Κέλλερ (διάσημη τυφλή Αμερικανίδα συγγραφέας): Αν το βιολί είναι το τελειότερο μουσικό όργανο, τότε η Ελληνική γλώσσα είναι το βιολί του ανθρώπινου στοχασμού.

5) Μargarite Yourceyar (Μαργαρίτα Γιουρσέλ, Γαλλίδα συγγραφέας και ακαδημαϊκός): Αγάπησα αυτή τη γλώσσα την ελληνική για την εύρωστη πλαστικότητά της, που η κάθε της λέξη πιστοποιεί την άμεση και διαφορετική επαφή της με τις αλήθειες και γιατί ό,τι έχει λεχθεί καλό από τον άνθρωπο, έχει ως επί το πλείστον λεχθεί σ’ αυτή τη γλώσσα.

6) Βολταίρος (Γάλλος διαφωτιστής): Είθε η Ελληνική γλώσσα να γίνει κοινή όλων των λαών.

7) Γερμανός φιλόλογος E, Norden: Εκτός από την Κινεζική και την Ιαπωνική, όλες οι άλλες γλώσσες διαμορφώθηκαν κάτω από την επίδραση της Ελληνικής, από την οποία πήραν, εκτός από πλήθος λέξεων, τους κανόνες και την γραμματική.

8) Ο. Βαντρούσκα (καθηγητής Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης): Για έναν Ιάπωνα ή Τούρκο, όλες οι Ευρωπαϊκές γλώσσες δεν φαίνονται ως ξεχωριστές, αλλά ως διάλεκτοι μιας και της αυτής γλώσσας, της Ελληνικής.

9) Will Durant (Αμερικανός ιστορικός και φιλόσοφος, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Columbia): Το αλφάβητο μας προήλθε εξ Ελλάδος δια της Κύμης και της Ρώμης. Η Γλώσσα μας βρίθει Ελληνικών λέξεων. Η επιστήμη μας σφυρηλάτησε μιαν διεθνή γλώσσα διά των Ελληνικών όρων. Η γραμματική μας και η ρητορική μας, ακόμα και η στίξης και η διαίρεσης εις παραγράφους. είναι Ελληνικές εφευρέσεις. Τα λογοτεχνικά μας είδη είναι Ελληνικά – το λυρικό, η ωδή, το ειδύλλιο, το μυθιστόρημα, η πραγματεία, η προσφώνηση, η βιογραφία, η ιστορία και προ πάντων το όραμα. Και όλες σχεδόν αυτές οι λέξεις είναι Ελληνικές.

10) Φρανγκίσκος Λιγκόρα (Ιταλός καθηγητής Πανεπιστημίου και Πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας προς διάδοση του πολιτισμού): Έλληνες να είστε περήφανοι που μιλάτε την Ελληνική γλώσσα ζωντανή και μητέρα όλων των άλλων γλωσσών. Μην την παραμελείτε, αφού αυτή είναι ένα από τα λίγα αγαθά που μας έχουν απομείνει και ταυτόχρονα το διαβατήριό σας για τον παγκόσμιο πολιτισμό.

11) Φρειδερίκος Σαγκρέδο (Βάσκος καθηγητής γλωσσολογίας – Πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκωνίας): Η Ελληνική γλώσσα είναι η καλύτερη κληρονομιά που έχει στη διάθεσή του ο άνθρωπος για την ανέλιξη του εγκεφάλου του. Απέναντι στην Ελληνική όλες, και επιμένω όλες οι γλώσσες είναι ανεπαρκείς. Η αρχαία Ελληνική γλώσσα πρέπει να γίνει η δεύτερη γλώσσα όλων των Ευρωπαίων, ειδικά των καλλιεργημένων ατόμων. Η Ελληνική γλώσσα είναι από ουσία θεϊκή.

12) Ζακλίν Ντε Ρομιγύ (Γαλλίδα Ακαδημαϊκός και συγγραφεύς): Η αρχαία Ελλάδα μας προσφέρει μια γλώσσα, για την οποία θα πω ότι είναι οικουμενική. Όλος ο κόσμος πρέπει να μάθει Ελληνικά, επειδή η Ελληνική γλώσσα μας βοηθάει πρώτα από όλα να καταλάβουμε την δική μας γλώσσα.

Αμφιβάλω αν υπάρχουν πολλοί Έλληνες, που έχουν ακούσει ποτέ κάποια από τις παραπάνω ιστορικές αναφορές. Αντιθέτως, θα έχουν ακούσει τουλάχιστον τρεις, αν όχι και τους πέντε, ηλίθιους αστικούς μύθους που αναφέρω στην αρχή του άρθρου. Το συμπέρασμα είναι ξεκάθαρο. Ο Ελληνικός λαός της Νεότερη Ιστορίας, είναι λαός με έφεση στην αμάθεια, έτοιμος να πιστέψει κάθε είδους παραμύθι που θα τον κάνει να νιώσει καλύτερος. Η "εκπόρνευση" της μητρική μας γλώσσα, είναι ένα ωραίο παράδειγμα που καθρεφτίζει πλήρως το ποιοι είμαστε, πως βαδίζουμε και που θα καταλήξουμε. Κι ένας "νταβαντζής", ποτέ δεν έχει καλό τέλος.

Υ.Γ. Ποτέ δεν ισχυρίστηκα ότι οι γνώσεις μου στην Ελληνική Γλώσσα είναι το δυνατό μου σημείο. Όμως, κατέχω το δικαίωμα στο Λόγο.

Oktoberfest in Blankenloch

Φεστιβάλ που γεννήθηκε στο Μόναχο πριν από 2 αιώνες. Άμεσα συνδεδεμένο με την αγαπημένη συνήθεια των Γερμανών που δεν είναι άλλη από το να καταναλώνουν μπύρα σε ποσότητα. Το χωριό στο οποίο είμαι πλέον μόνιμος κάτοικος, φιλοξενεί κάθε χρόνο, το μεγαλύτερο φεστιβάλ της περιοχής. Εδώ κι ένα μήνα, είχε γεμίσει ο τόπος με διαφημιστικές αφίσες για το μεγάλο γεγονός. Δεν θα μπορούσα να λείψω από αυτή τη σημαντική συνεστίαση των συγχωριανών μου.

Αν και το Oktoberfest, είναι ένα καθαρά παραδοσιακό φεστιβάλ, με ιστορικές ρίζες στους εορτασμούς των Βαυβαρών βασιλιάδων, η προσωπική εμπειρία από το Oktoberfest του Blankenloch, με δίδαξε ότι το φεστιβάλ αυτό μπορεί να συνοψιστεί σε τρεις μόνο λέξεις.

1) Μπύρα

2) Κρέας από ολόκληρο ταύρο στη σούβλα (που θέλει 4 ώρες τουλάχιστον ώστε να αρχίσει η μάσα)

3) Παραδοσιακές στολές με πολύ βαθύ μπούστο

Η φωτογραφίες δεν είναι δικές μου, αν και πήρα την κάμερα μαζί μου. Ήμουν σε ένα πλήθος αγνώστων μπέκρουλων, και δεν ήθελα να θίξω κάποιον τραβώντας φωτογραφίες. Σαν εμπειρία δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Ειδικά όταν άρχισε το "γλέντι", εκεί που περίμενα να ακούσω folk γερμανική μουσική, στο τσακίρ κέφι, στην ουσία το όλο μέρος μετατράπηκε σε club παραλιακής, παίζοντας ξενέρωτα bit. Το παρακάτω βίντεο (από το Oktober Blankenloch 2011, το οποίο είναι copy paste με το φετινό), αποδεικνύει τα λεγόμενα μου. 

Η ξενέρα που πέρασα με αποτρέπει να γράψω αναλυτικά την εμπειρία μου. Ευελπιστώ, μέσα στην εβδομάδα, το επερχόμενο Oktoberfest που θα διοργανώσει η Siemens, στο οποίο θα συμμετάσχω πιο ενεργά, να μου αφήσει καλές εντυπώσεις, για μία πιο κεφάτη ανταπόκριση. Για την ώρα, κλείνω το άρθρο με τη μονάδικη ευχάριστη ανάμνηση της βραδιάς. Το νεκροταφείο του Blankenloch, που τράβηξα, καθώς βάδιζα για το φεστιβάλ.