Φεστιβάλ που γεννήθηκε στο Μόναχο πριν από 2 αιώνες. Άμεσα συνδεδεμένο με την αγαπημένη συνήθεια των Γερμανών που δεν είναι άλλη από το να καταναλώνουν μπύρα σε ποσότητα. Το χωριό στο οποίο είμαι πλέον μόνιμος κάτοικος, φιλοξενεί κάθε χρόνο, το μεγαλύτερο φεστιβάλ της περιοχής. Εδώ κι ένα μήνα, είχε γεμίσει ο τόπος με διαφημιστικές αφίσες για το μεγάλο γεγονός. Δεν θα μπορούσα να λείψω από αυτή τη σημαντική συνεστίαση των συγχωριανών μου.
Αν και το Oktoberfest, είναι ένα καθαρά παραδοσιακό φεστιβάλ, με ιστορικές ρίζες στους εορτασμούς των Βαυβαρών βασιλιάδων, η προσωπική εμπειρία από το Oktoberfest του Blankenloch, με δίδαξε ότι το φεστιβάλ αυτό μπορεί να συνοψιστεί σε τρεις μόνο λέξεις.
1) Μπύρα
2) Κρέας από ολόκληρο ταύρο στη σούβλα (που θέλει 4 ώρες τουλάχιστον ώστε να αρχίσει η μάσα)
3) Παραδοσιακές στολές με πολύ βαθύ μπούστο
Η φωτογραφίες δεν είναι δικές μου, αν και πήρα την κάμερα μαζί μου. Ήμουν σε ένα πλήθος αγνώστων μπέκρουλων, και δεν ήθελα να θίξω κάποιον τραβώντας φωτογραφίες. Σαν εμπειρία δεν μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Ειδικά όταν άρχισε το "γλέντι", εκεί που περίμενα να ακούσω folk γερμανική μουσική, στο τσακίρ κέφι, στην ουσία το όλο μέρος μετατράπηκε σε club παραλιακής, παίζοντας ξενέρωτα bit. Το παρακάτω βίντεο (από το Oktober Blankenloch 2011, το οποίο είναι copy paste με το φετινό), αποδεικνύει τα λεγόμενα μου.
Η ξενέρα που πέρασα με αποτρέπει να γράψω αναλυτικά την εμπειρία μου. Ευελπιστώ, μέσα στην εβδομάδα, το επερχόμενο Oktoberfest που θα διοργανώσει η Siemens, στο οποίο θα συμμετάσχω πιο ενεργά, να μου αφήσει καλές εντυπώσεις, για μία πιο κεφάτη ανταπόκριση. Για την ώρα, κλείνω το άρθρο με τη μονάδικη ευχάριστη ανάμνηση της βραδιάς. Το νεκροταφείο του Blankenloch, που τράβηξα, καθώς βάδιζα για το φεστιβάλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου