Επαγγελματικά Χρόνια - Early Years (Adamsnet)

Adamsnet

Μία Dr. Jeckyl και Mr. Haide εταιρεία, με δραστηριότητα (εκείνη την εποχή) στο Smart Home Automation. O διπρόσωπος σχιζοφρενής χαρακτηρισμός που της δίνω οφείλετε στον ιδρυτή/ιδιοκτήτη/αρχιμηχανικό της εταιρείας ο οποίος αποτελεί ψυχικά διαταραγμένη προσωπικότητα αλλά δεν μπορώ να μην παραδεχτώ πως υπήρξε ένας από τους καλύτερους επιχειρηματίες-μηχανικούς που γνώρισα ποτέ.

Σε μία κυριακάτικη Χρυσή Ευκαιρία, είδα την αγγελία για Μηχανικό Αυτοματισμών και φυσικά έστειλα βιογραφικό στο email της αγγελίας. Ο ρόλος ήταν ιδιαίτερα κοντά στα τότε ενδιαφέροντα μου και η μακρινή απόσταση της εταιρείας (Δραπετσώνα) δεν ήταν εμπόδιο. Την ίδια ημέρα το μεσημέρι με πήρε τηλέφωνο ο Ψυχοπαθής και κάναμε μία μίνι τηλεφωνική συνέντευξη. Ήταν ευχαριστημένος από την πρώτη προσέγγιση και κανονίσαμε να βρεθούμε κι από κοντά για να δούμε πως θα προχωρήσουμε. Το πράγμα άρχισε να γίνετε μυστήριο, από τη στιγμή που σαν ώρα συνέντευξης μου ζήτησε να περάσω από την εταιρεία μετά από 2 ημέρες (αν θυμάμαι καλά) στις 11 το βράδυ. Έπρεπε να υποψιαστώ που πάω να μπλέξω, αλλά ο ενθουσιασμός για ProfiBus, Home Automation Embedded Control Systems και πάσης φύσεως Electronic Sensors, δεν με άφηνε να σκεφθώ καθαρά.

Κατά τις 10 και μισή βρισκόμουν στη Δραπετσώνα και έψαχνα στα σκοτάδια και στις ερημιές την οδό και τον αριθμό που μου είχε δώσει. Επικρατούσε μία νέκρα στην περιοχή, ήμουν πρωταγωνιστής σε ταινία θρίλερ χαμηλού μπάτζετ. Ο Ψυχασθενής ήταν στην εταιρεία, μόνος του με υποδέχτηκε στο μισοσκότεινο γραφείο του. Όταν μπόρεσα να διακρίνω το πρόσωπο του, άρχισα να καταλαβαίνω πως κάτι δεν πήγαινε καλά με αυτό τον τύπο. Τα μαλλιά του ήταν σηκωμένα και ανάκατα (βλέπε Max από την ταινία Pi), γουρλωμένα μάτια, ο τόνος ομιλίας είχε μία μόνιμη έξαψη ανεβάζοντας την ένταση της φωνής του στο τελείωμα κάθε πρότασης, γενικώς ο άνθρωπος ήταν μουρλός. Τώρα που το σκέφτομαι, και μόνο που δέχτηκα να πάω στην άλλη άκρη της Αττικής, μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα να δώσω συνέντευξη, ούτε εγώ ήμουν και πολύ στα καλά μου.

Ο Ψυχάκιας είχε ανακαλύψει έναν παρθένο κλάδο της Ελληνικής αγοράς κι είχε στήσει μία φοβερά προσοδοφόρα επιχείρηση, κάνοντας την εξής καινοτομία - κίνηση Ματ. Χρησιμοποιούσε industrial automation modules (Controllers, Sensors, Generators κτλ) και ένα open βιομηχανικό bus, σε εφαρμογές κτιριακού αυτοματισμού, με αποτέλεσμα να έχει ρίξει το κόστος του Hardware έως και 50%. Πάσης φύσεως incompatibilities τις κάλυπτε η ίδια η εταιρεία δημιουργώντας custom smart adaptors. Το εκπληκτικό στήσιμο της εταιρείας δεν σταματούσε εδώ. Ο Ψυχωτικός ήταν πτυχιούχος Ηλεκτρολόγος Μηχανικός από το Πολυτεχνείο, αλλά είχε και πτυχίο Πολιτικού Μηχανικού, οπότε είχε δικαίωμα/τεχνογνωσία να επεκτείνει τα project πέρα από τα όρια του Αυτοματισμού αλλά να μπαίνει και στα χωράφια της κατασκευής του κτίσματος με σκοπό την πιο αξιόλογη επίτευξη του εκάστοτε αυτοματισμού.

Η συμφωνία επετεύχθη και η πρόσληψη πραγματοποιήθηκε. Όπως προανέφερα, η όλη κατάσταση ήταν διχασμένη. Η θετική οπτική:

• Εταιρεία με κάλυπτε απόλυτα όσο αφορά το εργασιακό αντικείμενο.
• Αντικείμενο εργασίας διαρκώς εξελισσόμενο με υποσχόμενες προοπτικές για το μέλλον.
• Από τους συναδέλφους υπήρχαν αρκετή τεχνογνωσία κι εμπειρία που μπορούσα να λάβω.
• Για πρώτη φορά στη ζωή μου, θα λάμβανα έναν αξιοπρεπή μισθό (σιγά τα λεφτά δηλαδή, αλλά anyway ήταν ένα άλμα σε ότι είχα συνηθίσει ως τότε).

Όμως υπήρχε και η αρνητική πλευρά, η οποία επικράτησε ύστερα από έναν μήνα, παραιτήθηκα και πέρασαν αρκετά χρόνια όπου πάτησα το πόδι μου στη Δραπετσώνα. Τα κύρια προβλήματα ήταν:

• Σύμφωνα με τις αρχές της Adamsnet, το κανονικό ωράριο ενός εργαζομένου είναι 7:40 - 21:00.
• Εργασία τα Σαββατοκύριακα, ενώ ο Psycho μιλούσε και για ολονυχτίες.
• Κακό κλίμα, φωνές, βρισιές, μπινελίκια, πατόκορφο λεκτικό χέσιμο.
• Το περιστατικό που ακολουθεί...

Είχε ξεσπάσει ένας μεγάλος καυγάς, ανάμεσα στον Ψυχοβλαβή και σε έναν από τους τεχνικούς. Βασικά δεν ήταν ακριβώς καυγάς, αλλά μπινελίκι και φωνές από τον πρώτο. Οι ατελείωτες φωνές, με δυσκόλευαν να καταλάβω τι ακριβώς είχε γίνει, μάλλον κάποιο λάθος είχε κάνει ο μικρός. Η συνέχεια εξελίχθηκε σε ένα μικρό αποθηκάκι της εταιρείας που πήγαν οι δύο τους "να μιλήσουν πιο πολιτισμένα". Τι ακριβώς έγινε στο αποθηκάκι, ούτε αυτό το έμαθα. Εκείνο όμως που βίωσα, ήταν να βλέπω τον τεχνικό σε μία γωνιά να κλαίει με λυγμούς απαρηγόρητος. Ήταν too much για εμένα, αρκετά νέος, άπειρος, (να το παραδεχτώ) ευαίσθητος. 

Με την Adamsnet, ολοκληρώθηκαν τα Early Years, η βρεφική επαγγελματική περίοδος. Δύο εβδομάδες ύστερα από την αποχώρηση μου, είχα ολοκληρώσει την πτυχιακή μου εργασία και πήρα το πτυχίο μου. Ακολουθούν τα Golden Years, τα χρόνια που μου χάρισαν ανεκτίμητες αναμνήσεις, τις οποίες θα μοιραστώ σύντομα.

Web Radio - Εργασία στην Ελλάδα

31 / 1 / 2013
Καλεσμένος: Αντώνης - Ηλεκτρολόγος Μηχανικός Τ.Ε

Δυστυχώς τα 2 πρώτα λεπτά της συνέντευξης δεν ηχογραφήθηκαν.

Playlist:

1. AC/DC - It's a Long Way to the Top
2. Edguy - Sacrifice
3. Blind Guardian - Imaginations from the other side
4. Grave Digger - Rheingold
5. Steve Harris - The Chosen Ones
6. Iron Savior - Deadly Sleep
7. Dream Evil - The Chosen Ones
8. D&W - Poor old mans crusade
9. Judas Priest - Ram it down
10. Kamelot - Nights of Arabian
11. Avantasia - Final Sacrifice

Επαγγελματικά Χρόνια - Early Years (G.S.D, Eurobjects, Coca Colla)

Φθάνοντας στο 3ο έτος της σχολής μου, ήδη είχα αποκτήσει πρώτες γνώσεις πάνω στο Software και στη Μικροηλεκτρονική. Η προτίμηση μου προς τα Embedded Systems ήταν ακόμη σε εμβρυακό στάδιο, οπότε "ψαχνόμουν" ακόμη. Μπορώ να πω με σιγουριά πως έβλεπα κάθε κλάδο/κατεύθυνση με πολύ ενδιαφέρον και σίγουρα δεν ήξερα τι να πρωτοδιαλέξω. Απέναντι στα Ψηφιακά Ηλεκτρονικά, στα Δίκτυα, στις Τηλεπικοινωνίες, στον Προγραμματισμό και στους Μικροϋπολογιστές, στεκόμουν σαν πελάτης σε ζαχαροπλαστείο (οι καλύτερες σφολιάτες στο Atene, επί της Ηρακλείου) που έχει λιγούρα για γλυκό. Οι επαγγελματικές εξορμήσεις που ακολουθούν, είχαν περισσότερο σαν στόχο, μέσα από την hands on εμπειρία, να αποκτήσω μία καλύτερη εικόνα των προαναφερθέντων, παρά τις οικονομικές απολαβές.

General Systems Design
Είμαι συναισθηματικά δεμένος με την GSD. Η πρώτη μου normal εργασιακή εμπειρία, ασχέτως αν ήταν part time. Η GSD εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και σήμερα, δεδομένο του μεγέθους της υπήρξε η πιο σοβαρή "μικρή" εταιρεία με την οποία συνεργάστηκα ever. Κύριο της αντικείμενο η σχεδίαση/υλοποίηση/support Media Center Control Racks με target group τηλεοπτικούς σταθμούς. Ιδρυτής και ιδιοκτήτης, ο μέγας "Τσιν Τσον", το πρώτο μου "αφεντικό", πριν από λίγα χρόνια έμαθα πως αποσύρθηκε και ανέλαβε ο γιος του, εξίσου ικανός, το "Τσιν Τσονάκι".

Στην GSD πήγα συστημένος, η μοναδική φορά που έγινε αυτό, χωρίς να σημαίνει πως ντρέπομαι κιόλας. Δυσκολεύτηκα αρκετά να τη βρω, εδρεύει κοντά στο "Στέκι" (τα καλύτερα μπιφτέκια, στον παράδρομο της Κύμης), στη νεκρή ζώνη του Ν. Ηρακλείου που αν την προσεγγίσεις πεζός πρέπει να διασχίσεις ρέματα και ζούγκλες. Όπως και να έχει έφθασα και βέβαια εντυπωσιάστηκα από τις σύγχρονες εγκαταστάσεις της εταιρείας. Ο Ελληνοαμερικάνος "Τσιν Τσον" δεν είχε καμία σχέση με τη μίζερη νοοτροπία του νεοΈλληνα επιχειρηματία, δεν τσιγκουνευόταν τα χρήματα ώστε να δημιουργήσει ένα ευχάριστο χώρο εργασίας. Οι πρώτες εντυπώσεις ήταν πολύ καλές και η συνέντευξη που ακολούθησε, ακόμη καλύτερη.

Σε ένα ιδιαίτερα ευχάριστο κλίμα, έλαβε χώρα μία συνέντευξη που τα κυριότερα μέρη τα θυμάμαι ακόμη. Από ένα σημείο κι έπειτα, απλά συζητούσαμε για τεχνολογία και διαδίκτυο. Ατελείωτη χαρά μου έδωσε η φράση που σφράγισε την συνέντευξη "θα χαρώ πολύ να συνεργαστούμε". Η φράση που πρόσθεσε "μη σε απασχολεί το οικονομικό", υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να με ανησυχήσει, όμως: α) ήμουν τόσο ενθουσιασμένος που δεν με ενδιέφερε καθόλου β) ξηγήθηκε πολύ σωστά ο "Τσιν Τσον".

Στους 6 μήνες που εργάστηκα στη GSD, απέκτησα τα παρακάτω πολύτιμα εφόδια:

• Πρακτική εξάσκηση των θεωρητικών γνώσεων που είχα/αποκτούσα πάνω στην Ηλεκτρονική
• Πολύτιμες εμπειρικές τεχνικές γνώσεις Ηλεκτρονικού που δεν διδάσκονται πουθενά
• Πρώτη εμπειρία στη σχεδίαση και εκτέλεση ενός project
• Γνώση για το πως είναι δομημένο ένα σωστό και αποδοτικό εργαστήριο
• Συμμετοχή σε τεχνική ομάδα
• Πραγματική εργασιακή εμπειρία
• Τη πρωτόγνωρη χαρά όταν κράτησα στα χέρια μου τον πρώτο μου μισθό (120.000 δρχ).

Είναι ξεκάθαρο πως από τη GSD, έχω μόνο ευχάριστες εμπειρίες, οπότε γιατί διέκοψα. Όσο εξελισσόταν το 3ο έτος της σχολής μου, γινόταν όλο και πιο απαιτητικό, οι ώρες που διέθετα για part time εργασία αποτελούσαν πολυτέλεια. Όσο και να αγαπούσα την GSD, η σχολή μου ήταν η πρώτη προτεραιότητα  Ο "Τσιν Τσον" ήταν απόλυτα σύμφωνος με αυτό, με αποχαιρέτησε με τα εξής λόγια "το θεωρώ σχεδόν σίγουρο πως θα διασταυρωθούν ξανά οι δρόμοι μας, με εμένα ή με το γιο μου". Ως τώρα κάτι τέτοιο δε συνέβη, όμως όσο η GSD βρίσκετε εκεί, ποτέ δε ξέρεις.

Eurobjects
Το αγαπημένο μου shoot em up video game είναι το Quake. Στο no 2 βρίσκετε το Half Life. Που κολλάνε αυτά? ο ιδιοκτήτης και φίλος μου της Eurobjects είναι ίδιος ο Freeman από το Half Life.
H Eurobjects υπήρξε (πλέον δεν υπάρχει) μία εταιρεία που κύρια ασχολία της ήταν το Web Design/Development. Είχα ξεκινήσει τα πρώτα μου βήματα πάνω στην HTML, κι επειδή ήθελα να αποκτήσω λίγο περισσότερη εμπειρία πάνω στο web, ζήτησα από τον Freeman κάποια απογεύματα να πηγαίνω από την εταιρεία (δίχως μισθό) και να αναλάβω κάποια tasks. Η Eurobjects βρισκόταν στον τελευταίο όροφο ενός κτιρίου στα Πατήσια, 1 τετράγωνο δίπλα από τη γιάφκα της επαναστατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη. Όποτε μου το επέτρεπαν οι ακαδημαϊκές υποχρεώσεις, περνούσα κάποιες ώρες στις εγκαταστάσεις της Eurobjects (2 υπάλληλοι κι o Freeman) και μάθαινα τα μυστικά του σχεδιασμού μίας επαγγελματικής ιστοσελίδας με PhP και Coldfusion. Το κύριο μου task ήταν να γράφω Javascripts με βάση τις απαιτήσεις της κάθε ιστοσελίδας, πράγμα το οποίο ήταν αρκετά ενδιαφέρον. Όμως το μεγάλο plus που έλαβα από την Eurobjects και οφείλω ατελείωτη ευγνωμοσύνη στον Freeman, κρύβετε σε 4 γράμματα,... Perl.

Αν θέλω να είμαι αντικειμενικός, πρέπει να πω πως ο Freeman σαν Μηχανικός Πληροφορικής ήταν ικανότατος, αλλά σας επιχειρηματίας είχε μαύρα μεσάνυχτα. Αυτός ήταν και ο κύριος λόγος που δεν μπόρεσε να σταθεί μία εταιρεία σαν την Eurobjects που τη διέκρινε επαγγελματισμός. Εκείνη την εποχή, ακόμη και τα Καθαριστήρια Ρούχων παρείχαν εναλλακτικά υπηρεσίες κατασκευής ιστοσελίδων. Ένα software house που έμενε προσηλωμένο στο web δεν είχε πολλές ελπίδες, έπρεπε να ελιχθεί και σε άλλα μονοπάτια του software, των πληροφορικών συστημάτων, databases ή και στην μέγιστη απάτη της εποχής IT Consultancy. Παρά όλα αυτα, ο Freeman είχε καλές γνωριμίες, έτσι μπόρεσε να δώσει ενέσεις ζωής στην εταιρεία, πριν καταλήξει στον άδοξο τερματισμό της. Μία από αυτές τις γνωριμίες ήταν ένας Έλληνας καθηγητής Πληροφορικής στο UCLA, που είχε έρθει για 2 εβδομάδες στην Ελλάδα και για λόγους που δεν γνωρίζω, προθυμοποιήθηκε να μας δώσει κάποια σεμινάρια πάνω στην Perl.Όπως έχει πει και ο Keith Bostick, "Perl - The only language that looks the same before and after RSA encryption"

Από την αρχή η συνεργασία μου με τη Eurobjects ήταν περιστασιακή, όπου ολοκληρώθηκε ευχάριστα και προσοδοφόρα.

Coca Colla Hellas
Ολοκληρώνοντας το 3ο έτος της σχολής, καλοκαίρι πλέον, ήμουν άφραγκος. Οι οικονομίες μου είχαν ξοδευτεί κυρίως σε βιβλία τεχνολογίας ακαδημαϊκής φύσεως και PC parts. Ήθελα όμως να αγοράσω ένα cd/mp3/vcd player, που εκείνη την εποχή ήταν ιδιαίτερα ακριβό (περίπου 85 euro). Το φοιτητικό trend ήταν μοίρασμα φυλλαδίων ή σερβιτόρος σε καφετέρια. Δεν υπήρχε περίπτωση να κάνω ούτε το ένα ούτε το άλλο. Ήμουν τυχερός και βρήκα μία αγγελία που ζητούσαν φοιτητή τεχνολογικής κατεύθυνσης για καλοκαιρινή εργασία πάνω στα Δίκτυα Υπολογιστών.

Η εταιρεία, της οποίας το όνομα ποτέ δεν συγκράτησα, ήταν από εκείνες που έκαναν υπενοικίαση υπαλλήλων, κοινώς γραφείο εξωτερικών συνεργατών. Ιδιοκτήτης ήταν ο Daniel, ένας 50άρης βλαχόμαγκας λεφτάς, που πρόσφατα είχε αφήσει την στάνη κι ανακάλυψε τους Η/Υ. Στην Ελλάδα της προχειρότητας τέτοιες εταιρείες ξεφύτρωναν από το πουθενά εκμεταλλευόμενες την ανικανότητα να καλύψουν οι πραγματικές εταιρείες πληροφορικής τις αυξανόμενες ανάγκες σε εργατικό προσωπικό στις νέες τεχνολογίες.

Το γραφείο του Daniel ήταν στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και ως γνήσιος ψευτογιάπης ήταν Παναθηναικός, οδηγούσε μηχανή μεγάλου κυβισμού και όσες φορές τον συνάντησα φορούσε πάντα λευκά ρούχα από κάτω μέχρι πάνω. Η αγγελία ήταν για τη στελέχωση Τεχνικού Δικτύων στο εργοστάσιο της Coca Colla, στην Εθνική οδό. Τυπικές ερωτήσεις, τυπικές απαντήσεις και πήρα τη θέση. Το πιο εκνευριστικό στοιχείο αντιπαθητικών τύπων όπως ο Daniel ήταν πως έβγαζαν μια ειρωνεία, εμπλουτισμένη με αρκετό κόμπλεξ και κακία, απέναντι σε άτομα που είχαν σπουδάσει ή σπούδαζαν στην ανώτατη εκπαίδευση. Ήταν κλασσικός αντιπρόσωπος των αμόρφωτων Ελληναράδων που διασκέδαζαν με την ιδέα πως αμείβουν με τα χρήματα τους τα νεαρά σπασικλάκια "που νομίζουν πως είναι καλύτερα επειδή γνωρίζουν 5 πράγματα παραπάνω". Όπως και να έχει από τον Daniel εργάστηκα για 2 μήνες ως καλοκαιρινός υπάλληλος στο εργοστάσιο της Coca Colla, στο Τεχνικό Τμήμα.

Υπάρχουν δύο πλευρές τις οποίες βλέπω στην συγκεκριμένη εμπειρία. Η θετική πλευρά: εργοστασιακές εγκαταστάσεις, η εμπειρία να έχω επαφή με τη γραμμή παραγωγής του διασημότερου παγκοσμίως προϊόντος,  η πολύ ενδιαφέρουσα γνωριμία με το τμήμα των Χημικών. Η αρνητική πλευρά όμως είναι μεγαλύτερη κι επικρατέστερη. 

• Σαν εργασιακό αντικείμενο ήταν ιδιαίτερα φτωχό, αφού το Τεχνικό τμήμα ήταν πιο πολύ επιφορτισμένο με την τεχνική υποστήριξη των Η/Υ του εργοστασίου, παρά με το Δίκτυο το οποίο λειτουργούσε στον αυτόματο, οπότε από θέμα γνώσεων πήρα λίγα πράγματα. Βαρέθηκα να κάνω format σε PC, να περνάω Windows 2000 ή Windows 98 και να κουβαλάω σαν χαμάλης PC από όροφο σε όροφο.
• Από την πρώτη ημέρα υπήρξα αντιπαθής για τον προϊστάμενο του Τεχνικού τμήματος, πράγμα το οποίο βίωσα και τους 2 μήνες. Ποτέ δεν κατανόησα τους λόγους αυτής της απέχθειας, απλά την ανεχόμουν.
• Για τα δεδομένα της εποχής η Coca Colla διατηρούσε σύγχρονες εγκαταστάσεις, όμως, πίσω από τις γραβάτες και τα φορέματα που επέβαλε το πρωτόκολλο της εταιρείας (ευτυχώς όχι για τους εξωτερικούς συνεργάτες), υπήρχε μία διάχυτη γκρίνια/μιζέρια των υπαλλήλων (κυρίως λόγω των πενιχρών αμοιβών), με αποτέλεσμα ένα δυσάρεστο κλίμα.

Αξιοσημείωτο περιστατικό, από την δίμηνη θητεία μου.

Με κάλεσε μία από τις διευθύντριες του Λογιστηρίου, για ένα πρόβλημα πρόσβασης σε δικτυακούς φακέλους. Κάθε υπάλληλος είχε 2 network folders, έναν Private κι έναν Public, στους οποίους υπήρχε κάποιο storage limit. Η διευθύντρια, είχε φθάσει στα όρια της χωρητικότητας που της αναλογούσαν κάτι το οποίο δεν ήταν ιδιαίτερα εύκολο να της εξηγήσω διότι, διευθύντρια μεν, ταγάρι δε. Ήμουν όμως και περίεργος να δω πως είχε κατορθώσει να "γεμίσει" τους δικτυακούς φακέλους της. Σαν Admin user του δικτύου, είχα πρόσβαση σε κάθε Private φάκελο, πράγμα που δεν ήταν γνωστό στους υπαλλήλους, ο καθένας πίστευε πως μόνο εκείνος είχε access στον δικό του Private. Ανοίγοντας από το PC μου τον φάκελο της, διαπίστωσα πως είχε γεμίσει με φιλμάκια πορνογραφικού περιεχομένου (μάλιστα τα είχε τακτοποιημένα σε υποφακέλους ανάλογα την κατηγορία, Asian, Blowjobs, The Zoo...κ.α.), γεγονός που δεν το ανέφερα σε κανέναν, απλά σκεφτόμουν τρόπους που θα μπορέσω να εκμεταλλευτώ αυτήν την πληροφορία. Δεν βρήκα ποτέ κανέναν τρόπο, οπότε απλά το μοιράζομαι εδώ στο blog.

Η καλύτερη ημέρα ήταν η τελευταία, αφού ένιωσα πως έφυγε ένα βάρος από πάνω μου. Όμως επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο, δεν ξεχνώ πως από το παράθυρο του Τεχνικού τμήματος συχνά χάζευα το διπλανό (σχεδόν) κτίριο επί τον παράδρομο της Εθνικής, ένα κτίριο που στο μέλλον θα γνώριζα αρκετά καλά. Αυτό όμως είναι μία άλλη ιστορία.

Fallout

Αγαπάμε Fallout...

Επαγγελματικά Χρόνια - Early Years (Promotion Group, Alarco, Herbalife)

Ονομάζομαι Βασίλης και είμαι Μηχανικός Συστημάτων. Για το όνομα μου δεν είχα καμία αμφιβολία από την πρώτη στιγμή που συνειδητοποίησα πως με αποκαλούν έτσι  Για την επαγγελματική μου ιδιότητα όμως, δεν ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Ας δούμε πως ξεκίνησαν όλα ...

Ήμουν 19 ετών, 2ο έτος στη σχολή μου, κι είχε ξεκινήσει μία μεγάλη απεργία όλων των καθηγητών ανωτάτης εκπαίδευσης. Γενικώς, στα τέλη της δεκαετίας του 90, οι εκπαιδευτικοί κάθε βαθμίδας απεργούσαν κάθε τρεις και λίγο. Υπήρχε φόβος για διακοπή μαθημάτων για 2 περίπου μήνες, οπότε έκανα το πιο λογικό πράγμα που θα έκανε ένας 19χρονος της εποχής μου. Αγόρασα για πρώτη φορά μία Χρυσή Ευκαιρία. Η αγορά έγινε από το έμπειρο περίπτερο που υπάρχει ακόμη στη διασταύρωση Πέτρου Ράλλη και Θηβών, έξω από τα Village Cinemas - Ρέντη, κι η μελέτη/αναζήτηση της εφημερίδας έξω από τα Virgin Stores που έχουν κλείσει εδώ και χρόνια γιατί πουλούσαν τα cd πανάκριβα.

Εκείνη την εποχή η Χρυσή Ευκαιρία, ήταν γεμάτη με αγγελίες από εταιρείες που η μόνη υπηρεσία που πρόσφεραν ήταν αέρας κοπανιστός. Τηλεφωνικές πωλήσεις άχρηστων προϊόντων  πλασιέ/ζητιάνοι που προωθούν άχρηστα προϊόντα και βέβαια MLM Πυραμίδες που πωλούν, τι άλλο, άχρηστα προϊόντα. Είμαι περήφανος (είμαι?) που πήρα μία υποψία εμπειρίας και από τις τρεις κατηγορίες.

Promotion Group
Η πρώτη μου εργασιακή εμπειρία, εκεί που όλα ξεκίνησαν. Στην οδό Αθηνάς, πίσω από το Δημαρχείο της Αθήνας. Εκεί έδωσα και την πρώτη μου συνέντευξη. Δεν θυμάμαι το όνομα του νεαρού γιάπη, αλλά το γλοιώδες στυλ και ο αέρας αυτοπεποίθησης έχει καρφωθεί στη μνήμη μου. Ειρωνικό χαμόγελο, βλέμμα σιγουριάς και κινήσεις στο σώμα που εξέφραζαν ένα πράγμα "Είμαι Επιτυχημένος". Μετά τη συνέντευξη, και το θετικό αποτέλεσμα, ένιωσα κι εγώ "Επιτυχημένος", μέλος του οργανισμού της Promotion Group, μία λαμπρή καριέρα φεγγοβολούσε. Υπήρχε ένα μικρό πρόβλημα, η συνέντευξη κράτησε κοντά στα 25 λεπτά, και δεν γνώριζα 2 βασικά πράγματα. Τι μισθό θα έπαιρνα, και ποια ακριβώς ήταν η φύση της εργασίας.

Σχεδόν δεν κοιμήθηκα από αγωνία για το επόμενο πρωινό, την "πρώτη μέρα στη δουλειά". Από τον ενθουσιασμό μου, έφθασα στο όροφο που στεγαζόταν η Promotion Group, μισή ώρα πριν τις 9, οπότε περίμενα σε ένα μικρό χολ χαζεύοντας το χώρο. Κάποια στιγμή εμφανίστηκε μπροστά μου ένας νεαρός (25 χρονών περίπου), μάλλον Ρωσοπόντιος ή κάτι παρόμοιο, που γνώριζε το όνομα μου. Μέσα σε 10 λεπτά μου εξήγησε τι πρέπει να κάνω, και τα όνειρα γκρεμίστηκαν.

Τι ήταν η Promotion Group. Δίχως ίχνος υπερβολής, μία απαράδεκτη εταιρεία φούσκα που προσλάμβανε περιστασιακούς πλασιέ, καθυστερούσε όσο περισσότερο γίνετε την επίσημη πρόσληψη, οπότε 9/10 εργάζονταν δωρεάν (όπως κι εγώ) αφού μετά από 1-2 εβδομάδες το πολύ δήλωναν παραίτηση. Τα "προϊόντα" που προωθούσε ήταν ανούσιες αποτυχημένες αηδίες, που έφαγαν πόρτα για telemarketing sales. Έτσι λοιπόν, φορτώθηκα σαν το γαϊδούρι έναν βαρύ σάκο γεμάτο:

• Σετ μαχαιριών, προερχόμενα από Σλαβική χώρα, τα οποία βάζω στοίχημα πως όποιοι τα αγόρασαν, μετά από 2 ημέρες τα πέταξαν στα σκουπίδια. (Κόστος 3000 δρχ.)
• Σετ παραμυθιών, κακογραμμένα, πρόχειρη σχεδίαση (Κόστος 500 δρχ.)
• Τον Αποχνουδωτή, "για το σαλόνι σας, το χαλάκι σας, το κατοικίδιο σας", ούτε λίγο ούτε πολύ μία σπάτουλα με ένα ενσωματωμένο κύλινδρο που περιείχε κολλώδη ουσία, μάζευε τα χνούδια και μετά από ένα απόγευμα ήταν μία αηδιαστική τριχωτή μάζα που την πέταγες στα σκουπίδια (μαζί με τα μαχαίρια) και κλάμα για τις 1000 δρχ. που κόστιζε.

Αυτές τις μπούρδες φορτώθηκα και χύθηκα στην Αιόλου, να βρω κορόιδα. Αρνούμενος να δεχτώ την
ξεφτίλα της κατάστασης, έβαλα πείσμα να μην τα παρατήσω, άλλωστε μπορεί να ήταν ιδέα μου και όντως να είχα μπροστά μου μία μεγάλη ευκαιρία να αναδειχθώ στον χώρο των πωλήσεων. Μετά από τις πρώτες προσπάθειες στα καταστήματα της Αιόλου, δεν υπήρχε αμφιβολία. Δεν ήμουν πωλητής, ήμουν ζητιάνος που απλά δεν φορούσα κουρέλια, αλλά προσπαθούσα να κοροϊδέψω τον κόσμο πουλώντας τους, τα αυριανά τους σκουπίδια. Παραδόξως σε ένα τυροπιτάδικο (το οποίο έχει κλείσει εδώ και χρόνια), πούλησα ένα σετ μαχαιριών στον ιδιοκτήτη (διόλου τυχαίο ότι έκλεισε το τυροπιτάδικο). Η αξιοπρέπεια, ούρλιαζε μέσα μου να τα παρατήσω, κι έτσι μετά από 3 ώρες χλευασμού, εξευτελισμού, καταρράκωσης της ανθρώπινης ύπαρξης μου, επέστρεψα στα
headquarters της Promotion Group και παρέδωσα τον σάκο μου και τις πενιχρές εισπράξεις μου. Μάλιστα έλεγξαν αν ο σάκος περιείχε τον σωστό αριθμό "προϊόντων", μήπως είχα βουτήξει κανέναν Αποχνουδωτή.

Συμπέρασμα: Ήταν η πρώτη μου εργασιακή εμπειρία και αυτό από μόνο του έχει αξία. Σαν εμπειρία ήταν τραγική, όμως στα πρώτα βήματα της ενηλικίωσης συνειδητοποίησα πως η Ελλάδα υπήρξε μία χώρα με κουτοπόνηρους πωλητές και ανόητους καταναλωτές που συνδιαλλάσσονταν σε ένα φεστιβάλ ηλιθιότητας. Η οικονομική κρίση, που ήρθε μετά από χρόνια, δεν με εξέπληξε καθόλου.

Alarco Security
Η γνωστή εταιρεία στο χώρο της ασφάλειας, ήταν ο επόμενος σταθμός. Στον τελευταίο όροφο, στις αρχές της οδού Συγγρού, κοντά στη στάση του Μετρό - Ακρόπολη, έδωσα συνέντευξη σε μία 50άρα λουσάτη κυριούλα, η οποία είχε βγει από πορνοταινία (η τουλάχιστον όπως φανταζόμουν εγώ τις ταινίες πορνό). Στην Alarco πίστευα πως θα υπήρχε ενασχόληση με συναγερμούς, όπως και να έχει ηλεκτρονικά συστήματα. Καμία σχέση. Η θέση ήταν τηλεφωνικές πωλήσεις, σετ κρυστάλλινων ποτηριών με κόστος 250.000 δρχ συνοδευμένα με ένα κάρο άχρηστα δώρα (βλέπε products by Promotion Group). Στην προκειμένη περίπτωση όλα ήταν ξεκάθαρα από την συνέντευξη (πλην του μισθού), αλλά είπα να δώσω μία ακόμη ευκαιρία στον εαυτό μου να ρεζιλευτεί πίσω από
το ακουστικό ενός τηλεφώνου.

Η εργασία ήταν απογευματινή/βραδινή, οπότε μπορούσα να τη συνδυάσω με τις ακαδημαϊκές μου υποχρεώσεις. Το concept απλό, είχα μία (παράνομη) λίστα με ονόματα και τηλεφωνικούς αριθμούς, τους καλούσα βραδιάτικα στο σπίτι τους, την ώρα που έβλεπαν τις ειδήσεις στο Mega, και ξεφούρνιζα ένα κατεβατό που είχα γραμμένο μπροστά μου, με σκοπό να δώσουν 2 βασικούς μισθούς της τότε εποχής ώστε να πάρουν ένα ηλίθιο σετ ποτηριών από μία εταιρεία Συναγερμών.

Συνοψίζοντας μπορώ να πω πως αντιμετώπισα 4 κατηγορίες υποψηφίων "πελατών":

• Τον "Ευγενικό" όπου υπομονετικά περίμενε να τελειώσω το παραμύθι μου και να με κλείσει ευγενικά.
• Τον "Τσαντίλα" όπου στα 2 πρώτα δευτερόλεπτα συνειδητοποιούσε περί τίνος πρόκειται και έχωνε ατελείωτο μπινελίκι (με το δίκιο του).
• Τον "Χαβαλέ" ομοίως και αυτός στα 2 πρώτα δευτερόλεπτα συνειδητοποιούσε περί τίνος πρόκειται, αλλά εκμεταλλευόταν την άγνοιά μου κι έσπαγε πλάκα προσποιούμενος τον πελάτη.
• Το "παιδάκι", όπου ένα παιδάκι σήκωνε το τηλέφωνο και οι γονείς δεν ήταν σπίτι.

Συμπέρασμα: Η συγκεκριμένη εμπειρία ξεφτίλας ήταν πιο light από την προηγούμενη, τουλάχιστον το ρεζιλίκι ήταν δια τηλεφώνου και όχι face to face. Μετά από 3 απογεύματα, παραιτήθηκα, και αποφάσισα να σταματήσω να ασχολούμαι με θέσεις που σχετίζονται με junk πωλήσεις (δικός μου όρος). Κατά κάποιο τρόπο την κράτησα την απόφαση, αλλά υπήρξε και η τρίτη εμπειρία που ακολουθεί.

Herbalife
Δεν μπορούσα να πιστέψω πως το 90% των φίλων/γνωστών μου, έχει εμπλακεί έστω και μία φορά στη ζωή του με εταιρείες-απάτες όπως η Herbalife, η Amway και λοιπές MLM Πυραμίδες.

Στην ηλικία των 19 πάντα, καθώς διέσχιζα την διάσημη οδό Πράσινου Λόφου στο Ν. Ηράκλειο (διάσημη διότι εκεί βρίσκετε δεκαετίες ολόκληρες το γηραιότερο σουβλατζίδικο της περιοχής - ο Βρωμιάρης), εντόπισα πεταμένο στο πεζοδρόμιο ένα χαρτάκι-αγγελία που έλεγε: "Μεγάλη Επαγγελματική ευκαιρία με αποδοχές 400.000 ευρώ για ήμι-απασχόληση. Όχι πλασιέ, όχι τηλεφωνικές πωλήσεις". Too good to be true, και όντως δεν ήταν ούτε good ούτε true, ήταν η Herbalife. Δεν είχα ιδέα, οπότε πήρα τηλέφωνο να μάθω λεπτομέρειες, δεν είχα να χάσω τίποτε. Με την κυρία που μίλησα έκλεισα συνέντευξη στο ξενοδοχείο Golden Age, πίσω από το Hilton.

Όση καχυποψία αν είχα, το ξενοδοχείο ήταν χλίδα, οπότε πέρασα και στα ενδότερα. Όσοι έχουν παρευρεθεί σε "συνεντεύξεις" Herbalife γνωρίζουν τι επακολουθεί. Δεν υπάρχει καμία συνέντευξη, όπως δεν υπάρχει καμία επαγγελματική ευκαιρία. Οδηγήθηκα σε μία αίθουσα συνεδριάσεων όπου έπαιζε δυνατά μουσική και υπήρχαν 2 κατηγορίες ανθρώπων. Οι κοστουμάτοι της Herbalife
κι οι κακομοίρηδες που είχαν μαζευτεί αναζητώντας εργασία. Στους κακομοίρηδες έβλεπες διάφορες ηλικίες, εθνικότητες, ή και κοινωνικές τάξεις (αν δεχτούμε πως η ενδυμασία μπορεί να μετρηθεί ως κοινωνικό κριτήριο).

Το show της Herbalife ξεκίνησε, κι έμαθα τη θλιβερή ιστορία της εταιρείας-απάτη. Πριν από κάποιες
δεκαετίες, μία γνωστή Αμερικανίδα ηθοποιός (που δεν την ήξερε ούτε η μάνα της), στην προσπάθεια της να αδυνατίσει για κάποιον ρόλο, πέθανε. Ο γιος της, συντετριμμένος και εξοργισμένος έθεσε το θεμελιώδες ερώτημα. "Τη στιγμή που που η ανθρωπότητα έχει φθάσει στο Φεγγάρι, δεν μπορεί να μην υπάρχει μία ασφαλή μέθοδο αδυνατίσματος". Οπότε αφιέρωσε τη ζωή του να αναζητήσει αυτή τη μέθοδο. Ταξίδεψε σε χώρες της Ασίας, μάζεψε 1000 βότανα, τα έλιωσε, τα συμπύκνωσε και έφτιαξε το θαυματουργό χάπι Slim... λάθος το Herbalife. Με εξαίρεση την αναφορά (στην άλλη απάτη της εποχής) το χάπι Slim, η παρουσίαση ήταν ακριβώς όπως την περιγράφω. Ένα παραμύθι που απευθύνετε σε ανόητους που αποθέτουν τις ελπίδες τους σε ένα ψέμα. Το show συνεχίστηκε με "πασίγνωστους" επιχειρηματίες Herbalife, όπου ανέβαιναν στη "σκηνή" περιέγραφαν πόσο αποτυχημένη ζωή είχαν, και πόσο άλλαξε όταν γνώρισαν τη Herbalife. Ένας βαρέλας μάλιστα, εκτός από επιχειρηματίας υπήρξε και παθών, παρουσιάζοντας μία φωτογραφία για το πως ήταν πριν από ένα χρόνο και πως είναι σήμερα (δεν υπήρχε διαφορά γραμμαρίου), αλλά δεν έχει σημασία το χειροκρότημα έπεσε.

Το concept απάτης είναι απλό και είναι το ίδιο για όλες τις MLM απάτες. Ακολουθεί με ευλαβική σειρά τα παρακάτω βήματα:

1. Πληρώνεις ένα ποσό (περίπου 100 σημερινά ευρώ) για να γίνεις μέλος της εταιρείας, ώστε να έχεις δικαίωμα να αγοράζεις και να πουλάς τα προϊόντα τους.
2. Τα προϊόντα τους είναι πανάκριβα, και είτε ικανοποιούν ανύπαρκτες καταναλωτικές ανάγκες (π.χ. σπρέι για ευχάριστη οσμή στον φάρυγγα), είτε υπόσχονται φρούδες ελπίδες σε ευαίσθητα ζητήματα όπως παχυσαρκία, κατάθλιψη, δεν μπορώ να κάνω παιδί και άλλα...
3. Εκτός από καταναλωτής, είσαι και πωλητής. Πρέπει να πείσεις συγγενείς, φίλους, κολλητούς, γνωστούς, πρώην φιλενάδες, νυν φιλενάδες  μελλοντικές φιλενάδες, τους πάντες, να αγοράσουν τις αηδίες που πλασάρεις.
4. Εκτός από πωλητής, χτίζεις και το δικό σου downline από πωλητές, από το οποίο κερδίζεις εφόσον στρατολογήσεις ικανά κορόιδα που θα κάνουν και αυτά αγορές και πωλήσεις.
5. Πρήζεις συγγενείς... τους πάντες, να γίνουν τα κορόιδα του νο.4. Αυτό προϋποθέτει μεγάλο κόστος σε χρόνο, σε χρήματα (τηλέφωνα, κερασμένους καφέδες σε συναντήσεις) και βέβαια ψυχική οδύνη.
6. Συμμετέχεις σε σεμινάρια Herbalife, τα οποία θυμίζουν συγκεντρώσεις αίρεσης παρά, επιμορφωτικές συναντήσεις. Φίλοι μου που είχαν την ατυχή εμπειρία, έχουν δει ανθρώπους να σεληνιάζονται και να χτυπιούνται στο όνομα Herbalife.
7. Μετά από κάποιον καιρό (συνήθως μήνες, αν τσιμπήσεις στο κόλπο), όπου πλέον συνειδητοποιείς την απάτη, έχεις χάσει φίλους, χρόνο, αξιοπρέπεια, αυτοεκτίμηση, χρήματα και η ζωή συνεχίζετε.

Περιττό να αναφέρω, πως δεν τσίμπησα στο κόλπο και έφυγα από την συνέντευξη αναλογιζόμενος το πόση βλακεία διέπει τον πλανήτη.

Συμπέρασμα: Μετά από αυτό ένοιωθα πανέτοιμος να αντιμετωπίσω την αληθινή αγορά.

Web Radio - Ελληνική Metal/Rock Σκηνή

24 / 1 / 2013

Καλεσμένος: Harry Mason - Drummer των RandomWalk

Playlist:

1. AC/DC - T.N.T
2. D & W - Crimson King
3. Blind Guardian - Majesty
4. Grave Digger - The Grave Digger
5. Edguy - The Headless Game
6. Freedom Call - Warrior
7. Iron Savior - Solar Wings
8. Primal Fear - Bad Guys wear black
9. Avantasia - Lost in space
10. Judas Priest - United
11. Steve Harris - Us Against the World

Between the Hammer and the Anvil

Καμία σχέση με την γνωστή επιτυχία των Judas Priest. Οι φώτος/video έχουν τραβηχτεί μεταξύ (Between) του Blankenloch (Hammer) και του Friedichstal (Anvil)...

Web Radio - Gaming Industry

17 / 1 / 2013
Καλεσμένος: Στέφανος - Game Developer

Playlist:

1. AC/DC - Hell bells
2. Dream Evil - Chasing the dragon
3. Grave Digger - Son of evil
4. Freedom Call - Mother Earth
5. Primal Fear - Metal is forever
6. Iron Savior - Condition Red
7. Edguy - Land of the miracles
8. Blind Guardian - Skalds and shadows
9. D&W - Love tragedy asunder
10. Cemetary - Last transmission
11. Judas Priest - Hellion/Electric Eye

Omenplus Part IV

Η απόφαση του Πρωτοδικείου, έδωσε την επίσημη έναρξη του Συλλόγου. Τα 21 ιδρυτικά μέλη, είχαν συνυπογράψει για το καταστατικό, το site omenplus.gr είχε κάνει την εμφάνιση του, μαζί με το αντίστοιχο forum, τα γραφεία στην οδό Χαλκοκονδύλη, είχαν εξοπλιστεί σε ένα άρτιο εργαστήριο και χώρο συγκέντρωσης, όλα προχωρούσαν κανονικά.

Υπήρχε ένα μεγάλο θέμα. Είχα εξουθενωθεί οικονομικά. Στην προσπάθεια μου να μην επιβαρύνω οικονομικά, τους υπόλοιπους που συμμερίζονταν το όραμα μου, είχα επωμιστεί σχεδόν απόλυτα το οικονομικό βάρος. Έπρεπε να βρεθεί τρόπος οικονομικής ενίσχυσης του συλλόγου. Είχα δαπανήσει κοντά στα 2.500 ευρώ και δεν με έπαιρνε άλλο.

Η οικονομική συνδρομή των μελών ήταν μηδαμινή και σαν Πρόεδρος είχα θέσει στο συμβούλιο πως θα είναι ξεκάθαρη η μη επιβολή ετήσιας συνδρομής. Για τον λόγο που κανείς δεν πλήρωνε το ΕΕΤΕΜ ή αντίστοιχα Επιμελητήρια, που δεν πρόσφεραν τίποτε παρά μόνο εξυπηρετούσαν μικροκομματικά συμφέροντα. Δεν ήθελα το Omenplus να καταντήσει κάτι ανάλογο.

Η πρώτη ιδέα ήταν η δημιουργία ενός τεχνολογικού περιοδικού, στα πρότυπα του προσφάτως τερματισμένου Ελέκτορ. Έμψυχο δυναμικό για το εγχείρημα υπήρχε, έλειπε όμως η όρεξη. Η δεύτερη ιδέα να οργανώσουμε κάποια εκδήλωση που θα αποφέρει έσοδα. Έμψυχο δυναμικό για το εγχείρημα υπήρχε, έλειπε όμως η όρεξη. Από τα 21 ιδρυτικά μέλη, στην ουσία 5 άτομα ήμασταν εκείνοι που πραγματικά πιστεύαμε πως μπορούσαμε να δημιουργήσουμε κάτι που θα ξεπεράσει τη μίζερη Ελληνική πραγματικότητα. Ήταν μεγάλη ανάγκη να επεκταθούμε, έτσι παραβίασα μία αρχή που είχα θέσει από την αρχή και ήρθα σε επαφή με 2 άτομα φοιτητικών παρατάξεων της σχολής.

Η πρώτη επαφή ήταν με τον Θ. παλαιός μου συμφοιτητής, ο οποίος μου ήταν ιδιαίτερα συμπαθής, και γνωστό στέλεχος της αριστερής κίνησης (μιλάω για ΚΚΕ, όχι ντεμέκ αριστερά). Το εγχείρημα το αντιμετώπισε ιδιαίτερα θετικά, χαιρέτησε την προσπάθεια και τις πρωτοβουλίες που είχαμε πάρει, αλλά είχε μία μικρή ένσταση. Θεωρούσε πως ένας σύλλογος που προσπαθεί να παίξει πολύ πιο ουσιώδη ρόλο από ένα κοινό alumni, θα πρέπει να κινηθεί στα πρότυπα ενός συνδικαλιστικού οργάνου  και μία σύνδεση με την εν λόγω παράταξη θα βοηθούσε ιδιαίτερα σε αυτό. Παρά την ιδεολογική ταύτιση που έχω με τον Θ. σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να μολύνω πολιτικά την όλη προσπάθεια. Απέρριψα την πρόταση και η πόρτα έκλεισε προς την ΠΚΣ Η/Υ.Σ, πράγμα που το χρεώθηκα προσωπικά (σε μελλοντικά άρθρο που θα ακολουθήσει, θα γίνω πιο σαφής).

Η δεύτερη επαφή υπήρξε από τον Φ. Έκτακτο Καθηγητή στα Η/Υ.Σ, πρώην στέλεχος της ΔΑΠ και ιδιαίτερα ενημερωμένος για τα όσα πράττουμε στα πλαίσια του Omenplus. Η πρωτοβουλία για επικοινωνία έγινε από τον ίδιο, πράγμα που μου προξένησε εντύπωση, αφού δεν υπήρχε προσωπική γνωριμία. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μου υποσχέθηκε πως μπορεί να αυξήσει τα ενεργά μέλη του συλλόγου με 20 τουλάχιστον απόφοιτους, με οικονομική συνεισφορά αλλά και συμμετοχή σε εκδηλώσεις. Ζητούσε απλά, στις πρώτες Εκλογές (το τότε παρών Συμβούλιο ήταν προσωρινό), να γίνουν έτσι ώστε να υπάρξουν τουλάχιστον 3 μέλη (πρώην ΔΑΠίτες) στο Συμβούλιο. Κοινώς ζητούσε να παραδώσω τον Σύλλογο στο έλεγχο της ΔΑΠ - ΝΔ. Αρνήθηκα, αλλά και απογοητεύτηκα.

Ήμασταν οραματιστές, ιδεαλιστές, αλλά λίγοι. Είχα δεχτεί επίθεση από το Omen, οι φοιτητικές παρατάξεις ήθελαν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους / την ιδεολογία τους, η μεγαλύτερη πλειοψηφία συναδέλφων - απόφοιτων - έβλεπε θετικά την ιδέα, αλλά δεν είχε διάθεση να πράξει κάτι για αυτό, και το γεγονός ότι λουζόμουν λεκτικά αλλά και με πράξεις, την σάπια νοοτροπία του νεοΈλληνα. Πίστευα πως θα έβρισκα ανθρώπους να αγκαλιάσουν και να οικειοποιηθούν ένα εγχείρημα που είχε ως βάση την αγάπη για την τεχνολογία, αλλά τότε ανακάλυψα πως όπως άνθρωπος που επέλεξε να είναι άχρηστο σκουλήκι στη ζωή του, όσες ευκαιρίες κι αν παρουσιαστούν γύρω του, θα προσεγγίσει εκείνες τις οποίες μπορεί να φτάσει έρποντας.

Ο Σύλλογος Αποφοίτων Η/Υ.Σ ΤΕΙ Πειραιά - "Omenplus", διήρκεσε επίσημα, για 6 μήνες, όπου αποφάσισα να αποχωρήσω με μία σκληρή ανακοίνωση στην επίσημη ιστοσελίδα, και να χαραχτεί στη μνήμη μου ως ένα όνειρο που είχα από την εποχή που ήμουν φοιτητής, ακόμη κι όταν έρθει η μέρα που θα κλείσω τα μάτια μου, θα γνωρίζω πως πάλεψα για αυτό το όνειρο κι είμαι ευτυχής για αυτό.

Χιονάνθρωπος

Η προσφιλή συνήθεια, σε κάθε χιονισμένη περίσταση, να φτιάχνουμε ευφάνταστους χιονάνθρωπους. Τον συγκεκριμένο τον έφτιαξα στο πρεβάζι, στο παράθυρο του σπιτιού μου. Έργο τέχνης!

Πλεονέκτημα

Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του άντρα έναντι της γυναίκας....

Web Radio - Ερευνητικά Κέντρα

10 / 1 / 2013
Καλεσμένος: Αθανάσιος - MSc Electronic Engineer at Conseil Européenne pour la Recherche Nucléaire

Playlist:

1. AC/DC - Who made who
2. Edguy - Tears of the Mandrake
3. Primal Fear - Angel in Black
4. Blind Guardian - Sacred Worlds
5. Iron Savior - Stand against the king
6. Sodom - The saw is the law
7. Firewind - Tyranny
8. Grave Digger - Highland Farewell
9. D&W - Wicked Witch
10. Freedom Call - Killer Gear
11. Coldseed - Completion makes the tragedy
12. Dream Evil - My Number One
13. Bal Sagoth - Black Dragons Soar Above the Mountains

Μαζί τα φάγαμε...

Γεωργία & Αγροτική Ανάπτυξη:

1. Από την Ε.Ε. δόθηκαν τεράστιες επιδοτήσεις, περίπου 7 δις το χρόνο, τα οποία δεν δαπανήθηκαν σε: επιμόρφωση των γεωργών, αλλαγή καλλιεργειών  αγροτουριστικές επιχειρήσεις, καθετοποίηση της αγροτικής παραγωγής, οργάνωση παραγωγικών και εξαγωγικών συνεταιρισμών, αλλά σε: οχήματα 4x4, διαμερίσματα, εξοχικά, βίλες, συνταξιοδοτήσεις ανύπαρκτων αγροτών.
2. Τριάντα χρόνια από την ένταξη της Ελλάδας στην Ε.Ε και τα δισεκατομμύρια που πέρασαν από αυτήν, η κατάσταση της Ελληνικής Γεωργίας σε επίπεδο καλλιεργειών βρίσκετε στα επίπεδα του 1980.
3. Το 70% των ειδών διατροφής (σιτάρι, όσπρια, πατάτες, λεμόνια, σκόρδα....) είναι  εισαγόμενα.
4. Η φοροδιαφυγή στον αγροτικό τομέα βρίσκετε στο 53%.
5. Η Ελληνική ύπαιθρος είναι γεμάτη από κτίρια πρώην γεωργικών συνεταιρισμών  με κρατικές και κοινοτικές επιδοτήσεις, τα οποία πλέον εγκαταλείφθηκαν και ρημάζουν.

Εθνική Άμυνα:

1. Η Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια ξοδεύει το 5-6% του ΑΕΠ (περίπου 10 δις το χρόνο) για αμυντικές δαπάνες όταν ο μέσος όρος των χωρών του ΝΑΤΟ είναι 3%.
2. Μέρος των οπλικών συστημάτων που αγόρασε η Ελλάδα είναι άχρηστο ή υπερτιμημένο ώστε να εξυπηρετούνται πολιτικά και στρατιωτικά στελέχη, ένας από αυτούς είναι στη φυλακή.
3. Το σκάνδαλο των γνωστών υποβρυχίων κόστισε στην Ελλάδα 2 δις.
4. Ελλάδα και Τουρκία είναι οι καλύτερες πελάτες στην αγορά οπλικών συστημάτων της Γερμανίας και της Γαλλίας, διογκώνοντας το χρέος των 2 χωρών.
5. Ένας ένστολος αξιωματικός με 25 χρόνιας υπηρεσίας (περιλαμβανομένη και την εκπαίδευση) μπορούσε να βγει στη σύνταξη. (στα 45 με σύνταξη 1600 - 2500 ευρώ).
6. Την σύνταξη των αξιωματικών την λάμβαναν και οι κόρες τους αν ήταν ανύπαντρες ή διαζευγμένες.

Δημόσιος Τομέας:

1. Αντιπαραγωγικός, γραφειοκρατικός, κομματόσκυλα, αναξιοκρατικός, τεράστιος, ανοργάνωτος, ανευθυνότητα, ατιμωρησία, έλλειψη εκπαίδευσης.
2. Επίδομα έγκαιρης προσέλευσης, ...., επίδομα εκτός έδρας (αν ο υπάλληλος αναγκαζόταν να βγει 100 μέτρα από το γραφείο του),....
3. Λειτουργεί σκανδαλωδώς υπέρ του Κεφαλαίου, των Επιχειρηματιών, και σε καμία περίπτωση υπέρ του Κράτους και των Πολιτών.

Κοινωνική Ασφάλιση:

1. Χρεώσεις φαρμάκων και ιατρικών αντικειμένων σε διπλάσιες και τριπλάσιες τιμές σε σχέση με άλλες χώρες της Ε.Ε.
2. Ιατροί με φακελάκια, μόνιμο φαινόμενο.
3. Οι φαρμακευτικές δαπάνες για το κράτος, από το 2005 (3.9 δις) μέχρι το 2009 (7.7 δις) αυξήθηκαν κατά 100%.
4. Ατελείωτα ασφαλιστικά και επικουρικά ταμεία, με εξαιρέσεις (παραθυράκια) και το ΙΚΑ να αποτελεί τριτοκοσμικό ασφαλιστικό ταμείο.
5. Κοντά στους 10.000 συνταξιούχους λάμβαναν τις συντάξεις στον Άδη.
6. Επιδόματα αναπηρίας σε τυφλούς οδηγούς αυτοκινήτων και ανάπηρους μαραθωνοδρόμους.
7. Μεγαλοεργοδότες που δεν πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές υπό την προστασία του Ελληνικού Κράτους.
8. Κατάχρηση της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων από κρατικά στελέχη.
9. Κούρεμα του Ελληνικού χρέους (το PSI), στο οποίο τα ασφαλιστικά ταμεία έχασαν τη μισή περιουσία.

Παιδεία:

1. Ελλείψεις εκπαιδευτικών σε σχολεία, τη στιγμή που υπάρχουν 2.500 διορισμένοι εκπαιδευτικοί σε άεργες θέσεις για λόγους υγείας.
2. Τα Ελληνικά νοικοκυριά πληρώνουν το 19% του προϋπολογισμού τους, στην παραπαιδεία.
3. Ωράριο εκπαιδευτικών 8:00 - 13:00 + 3 μήνες άδεια.
4. Χείριστο εκπαιδευτικό σύστημα --> η αμορφωσιά και η έλλειψη παιδείας οργιάζει στο σύνολο του Ελληνικού λαού.
5. Σε κάθε χωριό και ΤΕΙ, σε κάθε πόλη και ΑΕΙ.
6. Όργιο σπατάλης σε ΑΕΙ/ΤΕΙ με τις κρατικές επιχορηγήσεις.

Συγκοινωνίες:

1. Τριπλάσιοι μισθοί, πρόωρες συντάξεις και ατελείωτα επιδόματα σε κομματικά στελέχη - μέλη των ΔΕΚΟ: ΔΕΗ, ΟΤΕ, Ολυμπιακή Αεροπορία, ΟΣΕ, Ελληνικά Πετρέλαια κ.α)
2. Μέχρι το 2007, οι ΔΕΚΟ δεν έκαναν οικονομικό απολογισμό.
3. Η Ολυμπιακή Αεροπορία, κόστισε στο Ελληνικό Κράτος 4 δις.
4. Ο ΟΣΕ έχει έσοδα 400 εκατομμύρια το χρόνο και έξοδα μισθοδοσίας 600 εκατομμύρια.
5. Το χρέος του ΟΣΕ είναι 10 δις.
6. Το χρέος της μονοπωλιακής ΔΕΗ είναι 5.2 δις.

Χωροταξία & Περιβάλλον:

1. Τα τελευταία 30 χρόνια, 1 στα 2 κτίσματα στην Ελλάδα κτίστηκε παράνομα μη πληρώνοντας πολεοδομία, άδειες μηχανικών, ΦΠΑ και φόρους ακινήτων.
2. Στην Ελλάδα πρώτα χτίζονται οι πόλεις και μετά σχεδιάζονται (βλέπε Αθήνα).
3. Η επιδότηση από την Ε.Ε. που πάρθηκε το 2000 για την δημιουργία κτηματολογίου, φαγώθηκε από κομματικά στελέχη της τότε κυβέρνησης.
4. Η έλλειψη κτηματολογίου είναι αιτία για απώλεια δις από φορολογία ακινήτων της μεγαλοαστικής τάξης.

Πολιτισμός & Αθλητισμός:

1. Κατασπατάληση δις ευρώ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ακόμη και σήμερα δεν είναι γνωστή η ακριβής οικονομική χασούρα. Υπολογίζετε πως κόστισαν περίπου 10 δις, αντί για 4 δις που είχαν προϋπολογιστει.
2. Το Ελληνικό ποδόσφαιρο αποτελεί πλυντήριο για ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
3. Απαλλαγή "χρεοκοπημένων" Π.Α.Ε από φορολογικές εισφορές και δωρεάν παραχώρηση δημοσίων γηπέδων.

Προεδρία:

1. Η Ολλανδία με 14 εκ. κατοίκους έχει μία πολύ καλύτερη διακυβέρνηση 150 βουλευτών, ενώ η Ελλάδα έχει μία αχαρακτήριστη διακυβέρνηση από 300 βουλευτές.
2. Το 2009, το πραγματικό έξοδο για τον Ελληνικό προϋπολογισμό για κάθε βουλευτή ήταν 20.000 ευρώ το μήνα (αποζημίωση, αυτοκίνητο, επιδόματα, επιτροπές).
3. Με μία τετραετία στη βουλή, συνταξιοδότηση με 4.500 ευρώ το μήνα.
4. Ο μισθός του Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν 25.200 ευρώ το μήνα. Προφατα μειώθηκε στις 11.000 ευρώ το μήνα.
5. Ο κάθε βουλευτής έχει δικαίωμα να διορίσει μέχρι και 5 δικά του άτομα στη Βουλή, χωρίς διαγωνισμούς. Ο πρόεδρος της βουλής μπορεί να διορίσει μέχρι και 64. Το 2012, πολιτικός που διετέλεσε πρόεδρος βουλής για 1 ημέρα, διόρισε 68 άτομα μέσα στην ίδια ημέρα.
6. Φέτος η επιδότηση για τα 2 μεγάλα κόμματα έφθασε στα 500 εκατομμύρια, ενώ έλαβαν και 260 εκατομμύρια ευρώ δάνειο από τις ήδη χρεοκοπημένες Ελληνικές τράπεζες.

Οικονομικά:

1. Η φοροδιαφυγή υπολογίζετε κοντά στα 40 δις το χρόνο.
2. Λίστα Λαγκάρντ.
3. Ανύπαρκτος φορολογικός έλεγχος στους μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου.

Δικαιοσύνη:

1. Δικαστικό σύστημα που εκδικάζει υποθέσεις, στην καλύτερη περίπτωση, μετά από 5 χρόνια.
2. Παραδικαστικά κυκλώματα που αθωώνουν εμπόρους ναρκωτικών, μεγαλοφοροφυγάδες, νονούς της νύχτας.
3. Ατελείωτα πολιτικά σκάνδαλα, που έχουν ζημιώσει ανεπανόρθωτα το Ελληνικό Κράτος, έχουν βγει περίτρανα στην επιφάνεια, αλλά ακόμη κανείς δεν έχει καταδικαστεί. Σε αυτό βοηθούν και αντισυνταγματικές διατάξεις διαφόρων Υπουργών που νομιμοποιούν το ανήθικο.
4. Η έλλειψη δικαιοσύνης οδηγεί την Ελληνική κοινωνία να επικροτήσει την αυτοδικία και τον τραμπουκισμό με αποτέλεσμα η χώρα να οδηγηθεί σε γνωστά μονοπάτια του παρελθόντος με δεδομένη την αιματηρή κατάληξη που θα ακολουθήσει.

Ανάπτυξη:

1. Οι Έλληνες επιχειρηματίες έχουν εθιστεί στην αντίληψη πως μία επένδυση συμφέρει μόνο αν το κράτος τους χρηματοδοτήσει και εκείνοι "επενδύσουν" δίχως το παραμικρό ρίσκο.
2. Σοβαροί ξένοι επενδυτές δεν θα προτιμήσουν την Ελλάδα ως χώρα με ασταθές φορολογικό σύστημα και υψηλό επίπεδο πολιτικής διαφθοράς.
3. Οι πολλάκις εκλεγμένοι Έλληνες πολιτικοί αγνοούν αυτή τη λέξη.

Ο καθένας ας αναλογιστεί τις ευθύνες του, και ας πράξει ανάλογα.

Web Radio - Network Security

3 / 1 / 2013

Καλεσμένος: Mike - Network Security Engineer

Το απόσπασμα της συνέντευξης:

Playlist:

1. AC/DC - Rock n roll train
2. Primal Fear - Rollercoaster
3. Iron Savior - Battering ram
4. Sons of Liberty - Jeckyll island
5. Rebellion - Disdaining fortune
6. Coldseed - Democracy Lesson
7. D & W - Seize the day
8. Sodom - Marines
9. Blind Guardian - And then there was silence
10. Avantasia - Journey to Arcadia

Marvel Battles - Final

Ο μεγάλος νικητής, όπως ήταν αναμενόμενο, ο Spiderman. Σε διάφορες ψηφοφορίες που υπάρχουν στο διαδίκτυο, σε forum - κοινότητες - fan club, ο τοιχοσκαρφαλωτής, πλασάρετε πάντα μέσα στην τριάδα. Σύντροφοί του στην κορυφή, ο Iron Man, o Captain America, o Wolverine κι ο Thor.

O Spiderman αντικατοπτρίζει το ριζωμένο πρότυπο που υπάρχει σε κάθε άνθρωπο από την εφηβεία του. Ο Peter Parker στη σειρά Amazing Spiderman, αποτυπώνει τον ξένο που αισθάνεται απομονωμένος από όλους γύρω του, αντιμετωπίζει την αγανάκτηση με κυνισμό και προβληματισμούς, με ισχυρή πίστη σε ένα καλύτερο αύριο. Όταν αναπάντεχα λαμβάνει μία ισχυρή δύναμη, δεν προάγει τον εαυτό του σε μία προσωποκεντρική οντότητα, αντιθέτως αποκτά διπλή ταυτότητα, απομονώνεται και χάνει ένα από τα πιο αγαπημένα του πρόσωπα. 

Η μοναδικότητα του Spiderman σε σχέση με τους υπόλοιπους ήρωες της Marvel, DC, Image*, Dark Horse κτλ, είναι βασισμένη στο γεγονός πως όλη του η ζωή, διαδραματίζει έναν αγώνα στον οποίο προσπαθεί να ανακαλύψει το σωστό τρόπο με τον οποίο θα διαχειριστεί τις υπερδυνάμεις του. Με αυτοσαρκασμό, βαθιές σκέψεις, κυρίως όμως με ενεργή δράση και πρωτοβουλίες. Με την συμβουλή του αδικοχαμένου θείου του να αποτελεί πυξίδα για τις πράξεις του, συνθέτει ένα παζλ, ξεδιπλώνει το μυστήριο της ζωής.

Ο Άνθρωπος Αράχνη, δίχως την πολυδιάστατη προσωπικότητα και τις εντυπωσιακές υπερδυνάμεις, υπενθυμίζει σε κάθε άνθρωπο, ιδιαίτερα στους ενήλικες, πως στην εφηβεία, ο καθένας έλαβε ένα τσίμπημα από μία ραδιενεργό αράχνη. Η ενηλικίωση χαρίζει "μεγάλες δυνάμεις", όμως επιτάσσει και μεγάλες ευθύνες.

* Εξαίρεση αποτελεί ο Spawn του Todd Mc Farlane, ο μόνος ήρωας που μπορεί να παραλληλιστεί με τον Spiderman, σε μία dark εκδοχή του.