Ακολουθώ το παράδειγμα του BNR τον οποίο παρακολουθώ από παιδάκι, και φτιάχνω τη δικιά μου Top 100 λίστα με τα αγαπημένα μου κομμάτια μουσικής. Αυθεντικές εκτελέσεις, live, διασκευές, οτιδήποτε έχω ακούσει σε οποιαδήποτε φάση της ζωής μου και το έχω συγκρατήσει ώστε άξια να μπορεί να μπει στην Top 100 λίστα μου.
100. Dropkick Murphys – I’m shipping up to Boston
Το φοβερό αυτό κομμάτι που ανοίγει τη λίστα μου, το πρώτο-άκουσα στην ταινία The Departed και φυσικά έψαξα και έμαθα τη Κέλτικη punk μπάντα που υμνεί εδώ και δεκαετίες την πανέμορφη Ιρλανδία. Υπήρξε μόνιμο soundtrack στο mp3 player καθώς διέσχιζα το μαγευτικό Δουβλίνο.
99. Judas Priest – Worth Fighting for
Ένα από τα νεότερα και άγνωστα κομμάτια των Priest, το οποίο ξεφεύγει από τις ηχητικές φόρμες που μας έχουν συνηθίσει. Στίχοι όπως ‘I’m leading in the wind, head bowed down from what I saw, my shadow for a friend, so some things are worth fighting for…’ προκαλούν ανατριχίλα και μόνο.
98. Gary Jules – Mad World
Η πρώτη μου ακρόαση με το συγκεκριμένο κομμάτι έλαβε χώρα στη Στοκχόλμη. Για ένα παράξενο λόγο, ήρθαν στη μνήμη μου οι αγαπημένοι μου φίλοι που είχα μήνες να τους δω, υποψία δακρύων υπήρξε τα μάτια μου και ωραίες αναμνήσεις ήρθαν στο μυαλό μου.
97. Ayreon – Loser
O Arjen Lucassen αποτελεί τον αγαπημένο μου καλλιτέχνη από το χώρο της metal μουσικής, μία πραγματική ιδιοφυία. Το Human Equation, το CD που περιέχει το κομμάτι, ήταν ένα από τα δώρα που δέχτηκα από τους συμφοιτητές μου σε κάποια γενέθλια μου, από τα ωραιότερα που έλαβα ποτέ.
96. Dream Theater – Pull me under
Η πρώτη συναυλία που παραβρέθηκα στη ζωή μου, ήταν με το fan club των Dream Theater, και special προσκεκλημένο τον ιδρυτή και drummer τους, τον Mike Portnoy. Σε εκείνη τη συναυλία έπαιξαν 2 ελληνικά συγκροτήματα, οι Blizzard και οι αξιομνημόνευτοι Breaking Silence. Στο encore, o Portnoy, έπιασε το μπάσο (γιατί το παλικάρι ξέρει πολλά κιλά μουσική), και διασκεύασαν με τους BS το Pull me under και το club Camel πήρε φωτιά!
95. Carmina Burana O’ Fortuna
Στο youtube υπάρχει ακόμη το video που έπεσε στα χέρια στις αρχές του αιώνα με την διασκευή του O’ Fortuna και μία μίξη από σκηνές του δημοφιλές video game Final Fantasy. Ο συνδυασμός ήταν κάτι παραπάνω από ταιριαστός.
93. Mike Oldfield – To France
Η Γαλλία είναι μία από τους όμορφους σύντομους, αλλά καθοριστικούς, σταθμούς της ζωής μου. Ο Mike Oldfield και η φανταστική φωνή της Maggie Reilly συγκλονίζουν και μου θυμίζουν ότι κάποτε ήμουν 27 και η ζωή μου ήταν πανέμορφη. (και τώρα είναι…)
92. Private Government – Μetallico tis eudokias
Μία φοβερή διασκευή του κλασσικού κομματιού, την οποία θεωρώ ανώτερη από την αυθεντική εκτέλεση. Μία rock εκτέλεση μπορεί να αποτελεί εξέλιξη και βελτίωση κλασσικών μουσικών ιδεών.
91. Ten – Red
Το συγκρότημα αυτό, το ανακάλυψα όταν ήμουν φοιτητής στο ΤΕΙ. Στο album στο οποίο περιέχετε το Red, το Spellbound, είναι από τα album που πραγματικά είναι δύσκολο να ξεχωρίσει το καλύτερο κομμάτι αφού όλα είναι άρτια, καλογραμμένα με φοβερές μελωδίες. Το Red όμως περιέχει στίχους για battlefields και όχι για πληγωμένες καρδιές οπότε κερδίζει (με μικρή διαφορά).
100. Dropkick Murphys – I’m shipping up to Boston
Το φοβερό αυτό κομμάτι που ανοίγει τη λίστα μου, το πρώτο-άκουσα στην ταινία The Departed και φυσικά έψαξα και έμαθα τη Κέλτικη punk μπάντα που υμνεί εδώ και δεκαετίες την πανέμορφη Ιρλανδία. Υπήρξε μόνιμο soundtrack στο mp3 player καθώς διέσχιζα το μαγευτικό Δουβλίνο.
99. Judas Priest – Worth Fighting for
Ένα από τα νεότερα και άγνωστα κομμάτια των Priest, το οποίο ξεφεύγει από τις ηχητικές φόρμες που μας έχουν συνηθίσει. Στίχοι όπως ‘I’m leading in the wind, head bowed down from what I saw, my shadow for a friend, so some things are worth fighting for…’ προκαλούν ανατριχίλα και μόνο.
98. Gary Jules – Mad World
Η πρώτη μου ακρόαση με το συγκεκριμένο κομμάτι έλαβε χώρα στη Στοκχόλμη. Για ένα παράξενο λόγο, ήρθαν στη μνήμη μου οι αγαπημένοι μου φίλοι που είχα μήνες να τους δω, υποψία δακρύων υπήρξε τα μάτια μου και ωραίες αναμνήσεις ήρθαν στο μυαλό μου.
97. Ayreon – Loser
O Arjen Lucassen αποτελεί τον αγαπημένο μου καλλιτέχνη από το χώρο της metal μουσικής, μία πραγματική ιδιοφυία. Το Human Equation, το CD που περιέχει το κομμάτι, ήταν ένα από τα δώρα που δέχτηκα από τους συμφοιτητές μου σε κάποια γενέθλια μου, από τα ωραιότερα που έλαβα ποτέ.
96. Dream Theater – Pull me under
Η πρώτη συναυλία που παραβρέθηκα στη ζωή μου, ήταν με το fan club των Dream Theater, και special προσκεκλημένο τον ιδρυτή και drummer τους, τον Mike Portnoy. Σε εκείνη τη συναυλία έπαιξαν 2 ελληνικά συγκροτήματα, οι Blizzard και οι αξιομνημόνευτοι Breaking Silence. Στο encore, o Portnoy, έπιασε το μπάσο (γιατί το παλικάρι ξέρει πολλά κιλά μουσική), και διασκεύασαν με τους BS το Pull me under και το club Camel πήρε φωτιά!
95. Carmina Burana O’ Fortuna
Στο youtube υπάρχει ακόμη το video που έπεσε στα χέρια στις αρχές του αιώνα με την διασκευή του O’ Fortuna και μία μίξη από σκηνές του δημοφιλές video game Final Fantasy. Ο συνδυασμός ήταν κάτι παραπάνω από ταιριαστός.
94. Majesty – Into the Stadiums
Την πρώτη μου εβδομάδα στη Στοκχόλμη, μέχρι να βρω σπίτι και να εγκατασταθώ, είχα κλειδώσει τις βαλίτσες μου σε ένα locker, μαζί και το φορητό cd player με τα cd. Μόνος μου σύντροφος στην αναζήτηση στέγης, το mp3 player (64 MB εκείνη την εποχή), που περιείχε το Reign in glory album των Majesty. Γνωρίζω απέξω και ανακατωτά όλους τους στίχους από αυτό το album, αλλά το συγκεκριμένο κομμάτι όσες φορές και να το ακούσω δεν θα το βαρεθώ ποτέ.
93. Mike Oldfield – To France
Η Γαλλία είναι μία από τους όμορφους σύντομους, αλλά καθοριστικούς, σταθμούς της ζωής μου. Ο Mike Oldfield και η φανταστική φωνή της Maggie Reilly συγκλονίζουν και μου θυμίζουν ότι κάποτε ήμουν 27 και η ζωή μου ήταν πανέμορφη. (και τώρα είναι…)
92. Private Government – Μetallico tis eudokias
Μία φοβερή διασκευή του κλασσικού κομματιού, την οποία θεωρώ ανώτερη από την αυθεντική εκτέλεση. Μία rock εκτέλεση μπορεί να αποτελεί εξέλιξη και βελτίωση κλασσικών μουσικών ιδεών.
91. Ten – Red
Το συγκρότημα αυτό, το ανακάλυψα όταν ήμουν φοιτητής στο ΤΕΙ. Στο album στο οποίο περιέχετε το Red, το Spellbound, είναι από τα album που πραγματικά είναι δύσκολο να ξεχωρίσει το καλύτερο κομμάτι αφού όλα είναι άρτια, καλογραμμένα με φοβερές μελωδίες. Το Red όμως περιέχει στίχους για battlefields και όχι για πληγωμένες καρδιές οπότε κερδίζει (με μικρή διαφορά).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου