Ιδιαίτερα Μαθήματα

Ένα μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων φοιτητών, έχει ενασχοληθεί με την παράδοση ιδιαιτέρων μαθημάτων. Ιδιαίτερα επικερδές επάγγελμα, κατάλληλο για άτομα της φοιτητικής κοινότητας που προσαρμόζουν το ωράριο τους με βάση τα εβδομαδιαία μαθήματα. Για 4 χρόνια, υπήρξα κι εγώ μέρος της ελληνικής παραπαιδείας, στην αρχή με δειλά βήματα έχοντας μόνο 2 μαθητές αλλά στον τελευταίο χρόνο είχα κατορθώσει να έχω 11 μαθητές στις περιοχές των βορείων προαστίων στις οποίες συνδιαλλάσσομαι.

Τα ιδιαίτερα μαθήματα δεν είναι απλή υπόθεση. Απαιτούν υιοθέτηση πολλαπλών προφίλ, ανάλογα με το μαθητή και το γονέα. Από την τετράχρονη εμπειρία διδάχθηκα πως να εναλλάσομαι στα διάφορα προφίλ ανάλογα με την περίσταση.

Το κλασσικό χαμογελαστό παλικάρι, ή η νεαρά λουλουδένια κοπελίτσα, που κερδίζει τις πρώτες εντυπώσεις των γονιών, αφού τους επιβεβαιώνει για την επιλογή τους ότι έβαλαν στο σπίτι τους έναν δάσκαλο που σαν άνθρωπος είναι διαμάντι. Τα χαμόγελα δίνουν και παίρνουν εκατέρωθεν, ενώ οι φιλοφρονήσεις και τα γλυκόλογα περισσεύουν. Αυτή η προσέγγιση πάντα πιάνει στους γονείς, ειδικά αν ο υποψήφιος ιδιαίτερος δάσκαλος είναι άπειρος, αφού η πρώτη εντύπωση μετράει πολύ. Βέβαια υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος, το παιδί - υποψήφιος μαθητής - να δει όλη αυτή την ευγενικούρα ανάποδα Θα την εκμεταλευτέι βγάζοντας έναν κωλοχαρακτήρα στο μάθημα, αφού ξέρει ότι έχει έναν γλυκούλη δάσκαλο που δεν θα του κάνει παρατήρηση. Ακόμη χειρότερα να δείξει παντελή αδιαφορία προς το πρόσωπο του δασκαλού. Και στις δύο περιπτώσεις το παιδί αντιδρά φυσιολογικά, αφού οι ευγένειες και τα ψεύτικα γλυκόλογα είναι κατασκευάσματα των ενηλίκων. Η πρώτη προσέγγιση λοιπόν θέλει μεγάλη προσοχή και εναλλαγές στη συμπεριφορά.

Ο ιδιαίτερος καθηγητής, προκειμένου να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και σιγουριά, πρέπει να δείχνει ότι έχει τεράστιο εύρος γνώσεων. Δεν ήταν λίγες οι φορές, που ενώ ήμουν φοιτητής 20 χρονών, οι γονείς κυρίως, μου εμπιστευόντουσαν προβληματισμούς για θέματα ψυχικής υγείας, επαγγελματικές ανησυχίες, προσωπικά οικογενειακά προβλήματα, ακόμη και εξειδικευμένες ερωτήσεις σε τομείς όπως ιατρική ή μετεωρολογία. Σε αυτές τις ερωτήσεις δεν υπάρχει απάντηση "Δεν γνωρίζω". Με το κατάλληλο ύφος εμπειρίας και βεβαιότητας, ο δάσκαλος πρέπει να δώσει απαντήσεις και κατευθύνσεις. Όχι απλά γνωρίζει, αλλά έχει και 2 - 3 εναλλακτικές για πλήρη σφαιρική ενημέρωση. Θυμάμαι ερώτηση από χωρισμένη μαμά με προέφηβη κόρη, για τις επιδράσεις που θα έχει η απουσία του πατέρα στην κόρη κατά την διάρκεια της εφηβείας. Μία άλλη με ρωτούσε για τις επιπτώσεις των αντηλιακών και τις παθήσεις που μπορεί να προκαλέσει η ηλιοθεραπεία. Συνήθως οι ερωτήσεις είναι τέτοιου χαζού επιπέδου, οπότε οποιαδήποτε απάντηση με μία φαινομενική επιχειρηματολογία και ανάλυση, προσδίδει κύρος και ασφάλεια.

Το μεγαλύτερο προσόν ενός καλού δασκάλου είναι η υπομονή. Θυμάμαι έκανα υπόμονη με αλλοπρόσαλλες συμπεριφορές, με απίστευτη έλλειψη γνώσεων, με παθήσεις όπως δυσλεξία, με γονείς που ενώ έκανα μάθημα τσακωνόντουσαν θορυβωδώς και με έφερναν σε πολύ δύσκολη θέση αλλά η μεγαλύτερη υπομονή αναμφίβολα υπήρξε στην τελευταία μου χρονιά με μία μαθητριά μου στο Παλαιό Ηράκλειο. Η μαμά της μαθήτριας, είχε την πολύ ευγενική συνήθεια να με κερνάει ένα χυμό. Βασικά, όλοι οι γονείς με κερνούσαν κάτι, οπότε εξασφάλιζα δωρεάν καφέ, χυμούς, κουλουράκια και κατα περίσταση σπιτικά γλυκά. Ωραία πράματα. Η συγκεκριμένη μαμά, είχε την ανεπίτρεπτη συνήθεια που κάνει όλο το ανθρώπινο γένος που έχει μείνει στην εποχή των σπηλαίων, στον φυσικό χυμό που προερχόταν απο πορτοκάλια που έστυβε επιτόπου, να μην περνάει το μείγμα από σουρωτήρι με αποτέλεσμα ο χυμός να περιέχει τα αηδιαστικά κομματάκια τα οποία μου προκαλούν ρίγη και τάσεις για λιποθυμία. Διψούσα οπότε λαίμαργα δοκίμασα το χυμό και άθελα μου κατάπια τα βλαβερά κομματάκια, μία έκφραση ανείπωτης αηδίας ήρθε στο προσωπό μου. Οι ψεύτικοι κανόνες ευγένειας με πίεζαν να το καταπολεμήσω αλλά ήταν πιο δυνατό από εμένα. Βίωσα την έννοια της υπομονής σε όλο της το μεγαλείο. Σαν δεύτερος Ιωβ, άφησα το ποτήρι με αργές κινήσεις και αναρωτιόμουν αν έπρεπε να εξηγήσω και να διαφωτίσω ότι η στυμμένη πορτοκαλάδα πρέπει να σουρωθεί πριν σερβιριστεί. Προτίμησα τη σιωπή.

Η αντιμετώπιση του μαθητή είναι περίεργη. Το γεγονός ότι βρισκόμουν στο χώρο του, στο δωματιό του ήταν πάντα ενάντια στην καλή διεξαγωγή του μαθήματος. Ο μαθητής παίζει εντός έδρας, και είναι εύκολο να ξεφύγει από τη ροή του μαθήματος. Σύντομα διαπίστωσα ότι οι κινήσεις με τα χέρια είναι πολύ σημαντικές. Ο διδακτικός λόγος πρέπει να συνοδεύετε με κινήσεις χεριών, συσπάσεις προσώπου, αλλαγές βλέμματος, εναλλαγές στον τόνο και τη χροιά της φωνής, πρέπει να υπάρχει κίνηση. Το μάθημα είναι ζωντανός οργανισμός, ο οποίος έχει σύντομη ζωή αλλά η αλματώδης εξέλιξη του πασχίζει να περάσει στην αιωνιότητα μέσα από τη θυμική εμπερία του μαθητή. Καθαρά υπεύθυνος για αυτό είναι ο δάσκαλος και μονο αυτός. Υπάρχει όμως ένα πολύ οξύμωρο θέμα στο επάγγελμα του ιδιαίτερου καθηγητή. Σκοπός του είναι να βοηθήσει το μαθητή να ανταπεξέλθει στη βασική πηγή γνώσης που είναι το σχολείο. Δηλαδή ο λόγος υπαρξής του βασίζετε στο γεγονός ότι υπάρχουν παιδιά που είναι στουρνάρια και δεν μπορούν να καταλάβουν τη δευτεροβάθμια εξίσωση. Ένας καλός καθηγητής, καθιστά το μαθητή άξιο, οπότε αν έχει κάνει καλά τη δουλειά του, ο μαθητής παύει να είναι άχρηστος και τεμπέλης, και ο ίδιος δεν έχει πλέον αντικείμενο εργασίας. Εν κατακλείδι, το επάγγελμα του ιδιαίτερου καθηγητή είναι αυτοκαταστροφικό, αλλά ωραία εμπειρία.