Εκλογές 2012

Έρχονται εκλογές, ίσως οι πιο κρίσιμες από εκείνες που έχω ζήσει. Το παρών κείμενο αφιερωμένο σε κάθε ψηφοφόρο:

ΝΔ: Οι αυθεντικοί επονομαζόμενοι ‘δεξιοί’. Οι ψηφοφόροι που κρατώντας με το δεξί τους χέρι το ψηφοδέλτιο, θα συνεχίσουν άξια το έργο τους στο να καταστραφεί ολοκληρωτικά η χώρα στην προσπάθεια τους να είναι η ΝΔ το επόμενο κυβερνών κόμμα. Η ΝΔ, οπότε κυβέρνησε, το έπραξε, διότι προηγουμένως υπήρξε η πράσινη λαίλαπα που είχε φέρει τη χώρα στα πρόθυρα διάλυσης. Χωρίς κανένα πολιτικό σχέδιο, με στελέχη διεφθαρμένα αλλά ταυτόχρονα τεμπέληδες. Ο λόγος που έχουν διατηρήσει ένα πιο ‘καθαρό’ προφίλ από τους πράσινους πρωτεργάτες της λαμογιάς, είναι η τεμπελιά τους που συνήθως επικρατεί και δεν τους αφήνει να συμμετάσχουν σε πολύπλοκα σκάνδαλα και μακροχρόνιες κλοπές του δημοσίου πλούτου. Οι ψηφοφόροι τους, ομοίως διεφθαρμένοι και τεμπέληδες, δεν τρέφουν καμία ελπίδα σωτηρίας σε αυτό το κόμμα, ούτε έχουν κάποια ιδεολογική βάση, απλά ελπίζουν στην γνήσια ελληνική ρουσφετολογική νοοτροπία που διατηρούμε από την ίδρυση του κράτους.

ΠΑΣΟΚ: Ψηφοφόροι, στελέχη, φίλοι, μέλη απέδειξαν την τραγική πραγματικότητα. Ότι η εξουσία διαφθείρει. Κόμμα που από την ίδρυση του προξένησε τη μεγαλύτερη ζημιά που έχει ζήσει το ελληνικό κράτος. Μεγαλύτερη και από τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, μεγαλύτερο και από την κατοχή των Γερμανών (του ‘40, όχι την τωρινή). Είναι αστείο αλλά και τραγικό το γεγονός ότι εξακολουθεί να συμμετάσχει στην εκλογική διαδικασία. Κάθε ψηφοφόρος που συνειδητά θα επιλέξει να δώσει την ψήφο του σε αυτό το κόμμα, με καθαρές δημοκρατικές διαδικασίες, πρέπει να κηρύσσετε ανεπιθύμητος από τη χώρα, να δημεύετε η περιουσία του και να απελαύνετε σε κάποια βορειοαφρικάνικη χώρα (ιδανικά σε κάποια που θα έχει εμφύλιο πόλεμο).

ΚΚΕ: Υπάρχει μία μεγάλη αλήθεια. Από μικρό παιδάκι ακούω το ΚΚΕ να φωνάζει ενάντια στον καπιταλισμό, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο Ευρώ και γενικά σε κάθε τι ευρωπαϊκό. Αμφιβάλω αν οι φωνές αντιδράσεις που ακούω τις τελευταίες δεκαετίες είχαν γνώση το τι θα επακολουθήσει. Πάντως εκ των υστέρων δικαιώθηκαν. Ο λόγος που πάντα θα παραμένουν σε ένα ποσοστό 10%, είναι ότι διατηρούν μία κλειστή πολιτική, δογματική, ουτοπική πολλές φορές και μίζερη. Η ψηφιακή λογική στην πολιτική δεν έχει ορίζοντες και τα κομμουνιστικά καθεστώτα του παρελθόντος που μετατράπηκαν σε φρικτές δικτατορίες το απέδειξαν περίτρανα. Η άρνηση να ηγηθεί ενός ενιαίου αριστερού κινήματος που θα είχε σοβαρές πιθανότητες διακυβέρνησης είναι τραγικό έως προδοτικό λάθος, με αστείες προφάσεις.

ΣΥΡΙΖΑ: Πάντοτε αποτελούσε την alternative επιλογή μίας πιο προοδευτικής αριστεράς. Έχουν διχοτομηθεί περισσότερες φορές και από ένα μόριο στα χέρια ενός πυρηνικού φυσικού, στιγματισμένοι από το γεγονός ότι δηλώνουν υπέρ της κοινωνικής βίας, με έναν ηγέτη που θυμίζει αιώνιο φοιτητή, δεν πείθουν και δεν θα πείσουν.

Δημοκρατική Αριστερά: Δεν έχω άποψη (πράγμα σπάνιο για μένα), για αυτό το σχηματισμό. Μπορεί να είναι οι απόλυτοι λαοπλάνοι, μπορεί να είναι μία υγιής έκφανση πατριωτικής αριστεράς.

ΛΑΟΣ: Κόμμα αστείο, τηλεοπτικό, δίδαξε πως μπορούν οι υπέρβαροι να κάνουν κωλοτούμπες ολυμπιακού επιπέδου, με δήθεν ακροδεξιές απόψεις, δήθεν πατριωτισμό και πέρα από υλικό για όλες τις σατυρικές εκπομπές τηλεόρασης και ραδιοφώνου δεν έχουν προσφέρει κάτι άλλο.

Οικολόγοι Πράσινοι: Από παλιά θυμάμαι να υπάρχουν ένα σωρό οικολογικά κόμματα με καθόλου ευφάνταστες ονομασίες. Οικολόγοι, οικολόγοι εναλλακτικοί, οικολόγοι Ελλάδος, αμφιβάλω και αν αυτοί που τα ψηφίζουν είναι σίγουροι αν επέλεξαν αυτό που ήθελαν.

Ανεξάρτητοι Έλληνες: Ο αρχηγός του υπήρξες πολέμιος του μνημονίου από την αρχή, έκανε βαριές καταγγελίες για ανθρώπους της εξουσίας, πράγμα πρωτοφανές για ελληνικά δεδομένα, προσπαθεί να συγκλίνει τις πατριωτικές απόψεις της δεξιάς με τις κοινωνικές ευαισθησίες της αριστεράς, όμως παραμένει και αυτό ένα κόμμα προσωποκεντρικό, με ‘ηγέτη’ και λοιπές παλαιοκομματικές αντιλήψεις, που παραπέμπουν στην Ελλάδα του κλασσικού μίζερου δουλοπρεπή αμόρφωτου ραγιά. Πάραυτα είναι μία νέα κίνηση και εξέλιξη.

Χρυσή Αυγή: Στο στρατό αλλά και μέσο του διαδικτύου, είχα πολλές φορές την ευκαιρία να συζητήσω μαζί τους (όταν βρεις κάποιον που να μιλάει σωστά ελληνικά). Ιδιαίτερη περίπτωση ψηφοφόρων. Δηλώνουν πατριώτες, όμως υποτάσσονται σε σύμβολα κατακτητών μας (παλαιών και τωρινών), προτάσσοντας τη δικαιολογία ότι τα σύμβολα αυτά είναι αρχαιοελληνικά. Η δικαιολογία αυτή δεν πείθει βέβαια κανένα, αφού χρησιμοποιούν και αυθεντικά ναζιστικά σύμβολα. Η διαφορά τους με το ΛΑΟΣ είναι ότι δεν είναι καθόλου αστείοι, είναι ίσως μαζί με το ΚΚΕ κόμμα ιδεολογίας η οποία όμως είναι παντελώς άρρωστη και επικίνδυνη.

Δημοκρατική Συμμαχία: Αν καταφέρει αυτό το κόμμα, που συναγωνίζεται σε αστειότητα το ΛΑΟΣ, να μπει στη βουλή, νομίζω ότι αξίζει στον ελληνικό λαό μία δεύτερη περίοδος κατοχής.

Κοινωνική Συμφωνία: Βλέπε ΠΑΣΟΚ

ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Βλέπε ΣΥΡΙΖΑ, με πιο άγριες διαθέσεις.

Κόμμα Κυνηγών: Υποκλίνομαι στο αγώνα που κάνουν δεκαετίες για την απελευθέρωση της περιόδου για το κυνήγι του λαγού.

Κόμμα Πειρατών: Πρέπει να κάνω τη δική μου πολιτική προπαγάνδα. Πρώτη φορά στην Ελλάδα εμφανίζεται ένα πολιτικό κόμμα που δηλώνει περίτρανα ότι δεν έχει αρχηγό, αποτελείτε από νέα άτομα και όχι τίποτε μπαμπόγερους από πολιτικά τζάκια, μορφωμένα άτομα στο χώρο της τεχνολογίας, που κακά τα ψέματα, άνθρωποι του διαδικτύου στην κοινωνία της πληροφορίας που ζούμε, έχουν πολύ ευρύτερη άποψη της πραγματικότητας από νομικούς, δημοσιογράφους, πολιτικούς επιστήμονες και λοιπούς τσαρλατάνους.